Kocham mojego tatę, za to, że co dzień rano, robi mi herbatę. Za to, że latawce puszcza ze mną w lecie, kocha mnie najbardziej na świecie, Puzzle razem układamy, śniadanie razem zjadamy, za to, że w ciągu roku szkolnego w lekcjach mi pomoże, a gdy wakacje nadchodzą, zabiera mnie nad morze. Za to, że wie kiedy pocieszyć, przytulić i kołdrą w nocy potrafi otulić. Ale najbardziej kocham go za to, że po prostu jest moim tatą.
Tato, wołasz co dnia, a może zastanowisz się, kim dla Ciebie jest osoba ta ? Jest on przecież wyjątkowy, nie można go zamienić na lepszy, nowy, bo jest przecież tylko jeden, jedyny, nie poradzą tutaj żadne miny, gdy zdenerwuję Cię on, to tylko przez przypadek, no bo przecież specjalnie tego nie zrobiłby żaden Tatek.