Oczywiście! W pełni zgadzam się z tym stwierdzeniem. Jako ludzi, przewija się midzy nami wiele ludzi. Niektórzy mówią, przy nas że jesteśmy ich najlepszymi przyjaciółmi, jednak za plecami mogą powiedzieć wielu osóbm całkowicie inne rzeczy. Nie pomogą nam, gdy np. nasi rodzice się rozwiodą, gdy wpadniemy w niebezpieczny nałóg czy nawet banalne kłopoty. Które naszym zdaniem są, nie do rozwiązania a patrząc z boku są czymś całkowicie primitywnym. Prawdziwego przyjaciela, z pośród parenastu wyciągniemy właśnie w takich chwilach. Gdy spadam na dno studi, i nie potrafimy się wydostać. Prawdziwy przyjaciel zostanie z nami, poszuka liny. Bedzie próbowała nas z tamąt wydostać, nawet pomimo naszej niechęci, odrzucana czasem do otaczającego świata. A ta reszta? Nie będzie chciała się przyjaźnić, z osovbą która straciła wszytko, której świat się zawalił. Przynajmniej ja właśnie w ten sposób poznałam prawdziwego przyjaciela :)
