Proszę o wypisanie dwóch metafor z utworu Juliana Przybosia " Z Tatr" oraz opisanie co one znaczą. Dla najszybszej odpowiedzi - najlepsza odpowiedź ;)

"w oczach przewraca się obnażona ziemia do góry dnem krajobrazu niebo strącając w przepaść! " Ta metafora to obraz człowieka, który spada z góry. Spada on od dołu głową, więc przed oczyma ma odwrócony krajobraz. "Ten świat, wzburzony przestraszonym spojrzeniem, uciszę, lecz - Nie pomieszczę twojej śmierci w granitowej trumnie Tatr." Ta metafora mówi o tym, jak wiele na świecie jest ludzi, który boją się wspinać po górach, a jak mało tych odważnych. A śmierć takiego odważnego człowieka w górach jest tak dużym wstrząsem, że nie można tak po prostu porzebać tej osoby i o niej zapomnieć. ;))