Na obrazie znajduje się : morze (ogromne) czy tam zatoka. Dokładnie widać statki . Na obrazku można ujrzeć góry lodowe. Widzieje również osoba. Są równiez drzewa :P:)
"...PRZYGODA IKARA NIE JEST ICH PRZYGODĄ..." "Upadek Ikara" jest jedym z najsłynniejszych płócien Bruegla - niderlandzkiego malarza tworzącego około połowy XVI w. Wydawać się może, że najbardziej rzucającym się w oczy fragmentem obrazu będzie właśnie postać Ikara, w rzeczywistości jednak tak nie jest. Na pierwszym planie widzimy orzącego chłopa, ubranego w czerwoną koszulę, brudną, zszarzałą sukmanę i robocze buty. W lewej dłoni trzyma on bat, którym popędza konia, ciągnącego drewniany pług. Słońce zachodzi - dzień dobiega końca. Zarówno oracz, jak i koń są już zapewne zmęczeni całodzienną pracą w polu. Stąd pochylona głowa i lekko przygarbiona sylwetka chłopa. Na drugim planie, tuż nad brzegiem morza, widzimy pasterza, pasącego stado owiec. Stoi on, oparty o swój pasterski kij i spogląda ku górze. Tuż obok niego siedzi pies. W niewielkiej odległości od pasterza i jego trzody widzimy wędkarza składającego swoje wędki. W pobliżu brzegu, porośniętego drzewami i krzewami, przepływa statek pasażerski, na którym rozmawiają dwaj kupcy. W oddali, na spokojnym morzu, unosi się jeszcze kilka innych, mniejszych i większych statków, z rozwiniętymi żaglami. Na przeciwległym brzegu znajduje się miasto. Spokojne morze, zachodzące słońce, skalisty brzeg i pracujący na nim ludzie. I gdzie tu miejsce na tragedię Ikara? A jednek jest! W prawym, dolnym rogu, tuż obok statku, dostrzegamy czyjąś nogę i kilka piór w powietrzu - to jest właśnie Ikar. Śmierć śmiałka, który jako pierwszy wzbił się w przestworza, okazuje się zaledwie epizodem w świecie innych ludzi. W.H. Auden w wierszu "Muzeum sztuk pięknych", pisze właśnie o samotnej śmierci Ikara: "Mistrzowie nigdy nie tracili z oczu Faktu, że najstraszniejsze męczeństwo spełnia się zawsze Gdzieś w zapuszczonym kącie najdalszego planu (...) Taki na przykład "Ikar" Bruegla: ta flegmatyczna swoboda Z jaką wszystko odwraca wzrok od tragedii, oracz opodal Mógł usłyszeć plusk i samotny krzyk ale uznał, że trzeba Machnąć ręką, że nie był to ważny wypadek..." Obojętność na toczące się tuż obok dramaty ludzkie - istniała zawsze ta sama za czasów mitycznych, czasów Bruegla czy naszych.
pani nam tak pisała na polskim : Piter Bruegel to wybitny malarz niderlandzki XVI w., twórca pejzaży. Jednym z najbardziej znanych jego obrazow jest Upadek Ikara. artysta stworzyl krajobraz z mysla o mitologicznym ikarze - synu dedala, rzemieslinka. legenda opowiada, iz chcieli oni opuscic wyspe na ktorej mieszkali. w tym celu ojciec skonstruowal wspaniale skrzydla ktore skleil woskiem. dedal ostrzegl swego syna aby nie lecial blisko slonca poniewaz wosk moze sie rostopic. ikar jednak nie posluchal rady madrego ojca. usczesliwiony ze moze latac wzniosl sie wysoko, nad niebo. w konsekwencjii czego skrzydla sie rozpadly a nieuwazny Ikar wpadl do morza. na pierwszym planie zanajduje sie mezczyzna pracujacy na roli, a jego sylwetka swiadczy iz byl bardszo skoncetrowany na swoim zadaniu. jego czerwona kosazula przykuwa uwage na centralne miejsce w obrazie. ponizej znajduje sie pasterz pasacy owce. w tle znajdziemy budowle w miescie oraz statki plynace po turkusowym morzu , w rogu znajduja sie wystajace z wody nogi bohatera legendy - ikara. nie sa one zbyt widoczne. artysta nie przykuwa uwagi na ten szczegol, a zarazem na temat tego obrazu. kolorystyka obrazu jest bardzo roznorodna. przewazaja jednak beze (ziemia) nie brakuje rowniez niebieskiego (morze) pejzaz ma radosny, a zarazem smutny nastroj. kolor pławy dokonale dopasowuje sie do niebieskiego i do wszystkich innych kolorów. moim zdaniem ten obraz jest artystyczny i ambitrny. autor nie pokazyje bezposrednio tematu swojej pracy , ale koncentruje sie na okolicy i co robia inni i czy go zauwazaja. i na koncu odpowiedz czy chciala bys miec taki obraz w swoim pokoju i dlacego :) :)
