Gdyby była taką mozliwosć , chetnie wróciła bym się do lat kiedy byłam dzieckiem i zaczynałam nauke w przedszkolu. Wtedy życie było beztroskie ,nic nas nie obchodziło. Nie liczylismy się z konsekwencjami gdy cos nabroilismy , poniewaz rodzice zawsze nas bronili. W wieku 7 lat życie wyglada inaczej niz w wieku 14 czy 15 . Rozni się nie tylko wyborem szkoły ale także naszym sposobem do zycia. Patrzac teraz na przeczkolaki ich jakby nic nie obchodzi , mają za co jesć , rodzice odprowadzają do szkoły . A w naszym wieku musimy sobie radzic sami , nikt nas za rączke nie przyprowadzi do szkoły bo to była by niezła siara lub nie zawiaze nam butów. W wieku siedmiolatka nauka byla znacznie łatwiejsza , zwykle literki , cyferki , rysunki a teraz ? wiersze , opowiadania , ciagłe sprawdziany i kartkówki. Patrzac na swiat dziecka zabawa wyglada całkiem inaczej , moglismy robic babki z piasku , gdy ktos by nas zobaczył teraz posstukał by nam w głowie. Niezła frajdą było nauczyc się jezdzic na 2 kółkach. Moim zdaniem zycie przedszkolaka jest najfajniejsze.
