Teodozjusz Wielki wydał w 380 r prawo zwane edyktem tesalońskim. Prawo to ustanowiło religię chrześcijańską jako obowiązującą religią Cesarstwa Rzymskiego oraz określało kim są heretycy i nakazywało przejmowanie budynków przez nich używanych do kultu na rzecz kultu chrześcijańskiego. O ile uznanie chrześcijan było dobre, bo doprowadziło do końca ich prześladowań, o tyle pozwolenie na przejmowanie budynków od innowierców nie było dobre - łamało prawo własności. Konstantyn Wielki tzw. edyktem mediolańskim w roku 313 wprowadził wolność wyznania w zachodniej części Cesarstwa Rzymskiego. W praktyce oznaczało to, że po wiekach prześladowań chrześcijanie mogli otwarcie wyznawać swoja wiarę, nakazał też zwrot budynków i dóbr skonfiskowanych wspólnotom chrześcijańskim. W tym edykcie widać same dobre rzeczy - chrześcijanie mogli normalnie żyć, mogli też odzyskać dobra skonfiskowane im tylko z powodu wiary przy łamaniu prawa własności.
Oceń politykę religijną Konstantyna Wielkiego i Teodozjusza Wielkiego. Które ich zarządzenia uważasz za dobre, a które za złe?...
Oceń politykę religijną Konstantyna Wielkiego i Teodozjusza wielkiego. Które ich zarządzenia uważasz za dobre, a które za złe? ...
