Sejm Czteroletni a raczej Sejm Wielki zwołany 6 października 1788 za zgodą cesarzowej Rosji Katarzyny II w Warszawie, obradujący do 29 maja 1792 pod węzłem konfederacji pod laską marszałka konfederacji koronnej Stanisława Małachowskiego i marszałka konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego Kazimierza Nestora Sapiehy mający na celu, w zamyśle organizatorów, przywrócenie pełnej suwerenności i przyśpieszenie rozwoju gospodarczego Rzeczypospolitej. Od grudnia 1790 obradował w podwojonym składzie. Wliczając króla i senatorów na Sejmie Czteroletnim obradowały łącznie 483 osoby. Głównym jednak dziełem Sejmu Wielkiego było uchwalenie w dniu 3 maja 1791 nowej Konstytucji ustrojowej. Wprowadzała ona podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, zwiększyła uprawnienia mieszczan, zapowiadała poprawę doli warstwy chłopskiej, zlikwidowała konfederacje i liberum veto w Sejmie, ograniczyła prawa polityczne gołoty szlacheckiej. Ustalała też, że po Stanisławie Auguście Poniatowskim, dziedzicznym królem Polski miał zostać elektor saski Fryderyk August, wnuk Augusta III. Nowa konstytucja zmieniła ustrój Rzeczypospolitej z monarchii parlamentarnej na monarchię konstytucyjną. 2 maja dla poparcia reform, wprowadzonych przez nową konstytucję, powstało Zgromadzenie Przyjaciół Konstytucji Rządowej, które zajęło się przeprowadzaniem w sejmie wielu przepisów szczegółowych, uzupełniających dokonaną zmianę ustroju. Ostatecznie Sejm Wielki trwał do 29 maja 1792, a Konstytucja 3 Maja utrzymała się 14 miesięcy i 3 tygodnie. Obalona została przez konfederację targowicką i zbrojną interwencję Rosji w czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1792 roku. Ważne Daty: 13 października 1788 odczytano na posiedzeniu sejmu deklarację posła pruskiego Ludwiga Heinricha Buchholtza, w której przestrzegał on zgromadzonych przed wiązaniem się sojuszem wojskowym z Rosją przeciwko Turcji, ofiarując w zamian przymierze polsko-pruskie, gwarantujące całość i niepodległość Rzeczypospolitej, pozostawiając Polakom wolną rękę w dziele reform wewnętrznych kraju. Wywołało to piorunujące wrażenie na posłach, a król natychmiast wycofał swój projekt. 20 października wojewoda sieradzki Michał Walewski zgłosił projekt aukcji wojska do 100 000, który został przyjęty przez aklamację. 3 listopada sejm skasował Departament Wojskowy Rady Nieustającej i powołał w jego miejsce Komisję Wojskową Obojga Narodów. 9 grudnia skasowano Departament Interesów Cudzoziemskich Rady Nieustającej, który był instrumentem kontroli polityki zagranicznej Rzeczypospolitej przez Rosję i w jego miejsce wprowadzono niezależną sejmową Deputację Spraw Zagranicznych. 19 stycznia 1789 sejm zniósł samą Radę Nieustającą, która w ręku ambasadora rosyjskiego stała się de facto władzą nadrzędną nad królem. W wyniku czego na trzy lata władzą naczelną stał się wyłącznie Sejm, co było równoznaczne z odzyskaniem przez Rzeczpospolitą niezależności i likwidacją protektoratu rosyjskiego. W maju Rosja, znajdując się pod stałą i silną presją Prus zmuszona była wypełnić uchwałę Sejmu Czteroletniego o ewakuacji wojsk rosyjskich i ich magazynów z terytorium Rzeczypospolitej. 22 czerwca 1789 Sejm uchwalił konstytucję Lustracja dymów i podanie ludności, proklamującą pierwszy spis statystyczny ludności. 7 września 1789 sejm wyłonił Deputację do Formy Rządu, kierowaną przez biskupa kamienieckiego Adama Stanisława Krasińskiego, do zadań której należało opracowanie projektu zmiany ustroju Rzeczypospolitej. Od 1790 główną rolę w sejmie sprawował król i powiązany z nim obóz reformatorski. Powołał on liczne komisje, które zajęły się sprawami finansowymi, gospodarki i wojskowości. W grudniu 1790 wybrano kolejny komplet posłów i odtąd sejm obradował w podwojonym składzie. 26 marca 1790 sejm uchwalił tzw. podatek dochodowy dziesiątego grosza na utrzymanie armii, płacony z dóbr szlacheckich i w podwójnej wysokości z dóbr kościelnych. Jego wysokość pozwoliła jedynie na utrzymanie 46 000 wojska. Był to jednak niewątpliwy postęp wobec stałego oporu szlachty do nakładania na siebie kolejnych obciążeń fiskalnych. 29 marca 1790 podpisano sojusz zaczepno-odporny z Prusami, które zobowiązywały się przyjść z pomocą Rzeczypospolitej w razie jej zaatakowania przez Rosję. Oznaczało to formalne uniezależnienie się polityki polskiej od wpływu Rosji. 6 września 1790 Sejm podjął uchwałę zakazującą jakiejkolwiek cesji terytorium Rzeczypospolitej, przekreślając tym samym możliwość odstąpienia miast pomorskich Prusom i unicestwiając plan zamienny Ewalda Friedricha von Hertzberga. 18 kwietnia 1791 sejm uchwalił prawo o miastach, przyznające prawa publiczne mieszkańcom miast królewskich.
Rozbiory Polski
HISTORIA
1 ROZBIÓR POLSKI
29 LUTEGO 1768R. W BARZE NA PODOLU GRUPA RADOMIANKIEROWANA PRZEZ JÓZEFA PUŁAWSKIEGO I BRACI KRASICKICH ZAWIĄZAŁA KONFEDERACJĘ DO OBRONY PRAW KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W POLSCE. PROGRAM BYŁ KONSERWATYWNY PRZECI...
Scharakteryzuj ustrój RP na podstawie Konstytucji 3 Maja z 1791 roku
Druga połowa XVIII wieku przynosi w Polsce rozkwit publicystyki oraz pisarstwa politycznego. Powstały wówczas pierwsze kluby polityczne, z których wykształcą się stronnictwa polityczne w okresie Sejmu Wielkiego. Wśród reformatorów należy ...
Porównanie Konstytucji Marcowej, Majowej i Kwietniowej pod kątem uprawnień władzy ustawodawczej i wykonawczej, okoliczności politycznych, prawa obywatelskiego oraz zasady trójpodziału władzy
Po śmierci Augusta III Sasa na Sejmie Konwokacyjnym przeprowadzone zostały, przy poparciu Czartoryskich i Katarzyny II, następujące reformy:
- ustalono, że głosowanie w sprawach skarbowych i wojskowych odbywać się będzie większością ...
Upadek Polski
Moja praca będzie napisana w układzie chronologicznym. Ramy czasowe, jakie wezmę pod uwagę zawierają się w latach 1697-1795. W 1697r. na króla Polski koronował się August II Sas, a w 1795r. Rosja, Austria i Prusy dokonały 3 rozbioru Polski...
Europa i Świat XVI-XVII (upadek rzeczpospolitej, rozbiory polski, KEN, Konstytucja 3 maja)
Historia
1. Najważniejsze przyczyny upadku Rzeczpospolitej:
– zniszczenia po wojnach XVIIw. (gospodarcza)
- liberum veto (wolne nie pozwalam) zrywanie sejmów przez posłów
- wtrącanie się obcych państw w sprawy wewnętrz...