Do króla Krasicki ,,atakuje' Stanisława Augusta Poniatowskiego, do którego utwór jest skierowany. Podmiot liryczny stawia królowi kilka zarzutów, pokrywających się z zarzutami, jakie wysuwali wobec Stanisława Augusta niechętni mu magicy i szlachta przeciwna wszelkim reformom Rzeczypospolitej. Zarzuty dotyczą kolejno: pochodzenia króla (Poniatowski był tylko szlachcicem, a w dodatku Polakiem), zbyt młodego wieku monarchy (Stanisław August w chwili elekcji miał 32 lata), zbyt łagodnego sprawowania rządów oraz zbyt wysokiego wykształcenia i przesadnej dbałości o naukę oraz kulturę. Tak więc satyra 'Do króla' jest w rzeczywistości pochwałą zalet Augusta Poniatowskiego i wyrazem poparcia dla jego polityki wewnętrznej. Dzięki ukazania bezsensu zarzutów jest to jednocześnie atak na szlacheckich Sarmatów, na stronnictwo antykrólewskie . Myślę, że to chodzi. Ale nie jestem pewna ja tak mam w swojej książce.
