wywiad z adam mickiewiczem na temat jego zycia

Wywiad z Adamem Mickiewiczem - Dzień dobry, dzisiaj ja ? Jan Nowak będę miał zaszczyt przeprowadzić wywiad z naszym wspaniałym wieszczem , Adamem Mickiewiczem. Dzień dobry Panie Adamie. -Dzień dobry. - Pańską największą miłością byłą Maryla Wewszczakówna , co Pan może o niej powiedzieć ? - Poznałem Ją podczas pobytu w Tuchanowicach, zauroczyła mnie, była to miłość od pierwszego wejrzenia. Niestety nie mogliśmy być razem, ja zwykły nauczyciel, a Ona Szlachcianka. Jej rodzice wydali ją za jakiegoś oficera. Utrzymywaliśmy jednak kontakt, pisaliśmy do siebie listy, czasami też miłosne. Nie chciała do mnie wrócić, była szczęśliwa w swoim związku. - Napisał Pan jakieś utwory w tym czasie? Czy kiedykolwiek później kochał Pan tak kogoś jak Marylę? -Tak, napisałem wtedy drugą i czwartą część dziadów. Już nigdy nie pokochałem żadnej tak jak Marylkę, choć spotykałem się z wieloma kobietami. - Gdzie się Pan studiował i jak Pan to wspomina ? - Tajniki literatury zgłębiałem na Uniwersytecie Wileńskim. To były wspaniałe czasy. Miałem wielu oddanych przyjaciół: Zan, Czeczot, Jeżowski, stowarzyszyliśmy się jako ?Filomaci?. -Gdyby Pan miał okazje napisać jeszcze raz epopeje Pan Tadeusz , czy do konał by pan jakichś zmian, napisał by Pan łatwiejszym językiem ? -Uważam Ostatni Zajazd na Litwie za skończone dzieło, choć początkowo chciałem żeby było zdecydowanie krótsze to jednak podoba mi się jego ostateczny obraz. Napisałem je prostym językiem i nie uważam żeby był sens jeszcze bardziej je upraszczać. -Czym miał być utwór Pt: ?Historia Przyszłości?, czy wzorował się Pan na innych ? -Miała to być powieść nowatorska , teraz by to można było określić mianem fantastyki-naukowej. Antoni Edward Odyniec w liście do Juliana Korsaka nazwał ?Historię Przyszłości? Don Kichotem swojego czasu. - Niestety zaginęły Pańskie rękopisy i nie możemy cieszyć się tym dziełem. -Zgadza się, a szkoda, mogła ona zrewolucjonizować literaturę ówczesną. Pytał Pan też czy wzorowałem się na innych, w pewnym sensie tak, inspirowałem się twórczością dwóch rosyjskich prozaików: Tadeusza Bułharyna i Włodzimierza Odojewskiego. -Dziękuję Panu serdecznie za wywiad, nasi czytelnicy na pewno będą zadowoleni. -Ja również dziękuję za miło spędzony wieczór, dowidzenia. -Do widzenia.