Jedną z hipotez przedstawił Hendrik Antoon Lorentz. Zaproponował, że ruch ciał względem eteru skraca długość ciała o czynnik sqrt{1-frac{v^2}{c^2}} (c - prędkość światła). Było to początkiem przekształcenia znanego obecnie jako transformacja Lorentza. Próbowano również wyjaśnić wynik eksperymentu tym, że eter w pobliżu Ziemi jest przez nią unoszony, w efekcie czego – nieruchomy względem niej, podczas gdy dalej od pozostaje nieruchomy. Jednak takie zachowanie eteru powinno spowodować charakterystyczne krążenie gwiazd widzianych z Ziemi po elipsach, czego nie obserwowano. Ostatecznym wyjaśnieniem tego efektu i upadku koncepcji eteru było ogłoszenie przez A. Einsteina w 1905 roku szczególnej teorii względności z jej głównym postulatem głoszącym, że prędkość światła w próżni jest jednakowa we wszystkich inercjalnych układach odniesienia.
Opisz możliwe sposoby wyjaśnienia wyników doświadczenia Michelsona Morleya
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź