Wizja zaświatów w literaturze i sztuce. Przedstaw motyw odwołując się do wybranych przykładów. (5-6)

1. W sztuce starożytnego Egiptu motyw zaświatów ukazywał się najczęściej na urnach, sarkofagach i we wnętrzu piramid. Pokazywano tam, że o losie duszy rozsądza grono monumentalnych bogów, mających wielką władzę. 2. Powszechnie uznawana wizja zaświatów ukazana jest w Biblii. Po śmierci człowiek staje przed Sądem Bożym i trafia do nieba, piekła lub czyścca, a motywem przewodnim jest fakt, iż dusza ludzka jest nieśmiertelna. 3. Jan Kochanowski w swoich "Trenie XVIII" ukazuje zaświaty jako nowe, lepsze życie. Śmierć nie jest końcem, ale tylko zostawieniem tego, co doczesne dla wiecznego szczęścia. 4. Starożytni uczenie, tacy jak Platon, czy Arystoteles nie mieli bardziej sprecyzowanej wizji pośmiertnego miejsca spoczynku, choć sądzili, że Człowiek po śmierci trafia do wiecznego świata idei i staje się bytem istniejącym w wyższej sferze. 5. Natomiast Ignacy Jan Paderewski w swojej "Mitologii" pisze: "Oto za wielu rzekami i za wielu górami znajduje się wejście do podziemnego Królestwa Piekieł. W przedsionku Piekieł tłoczą się dziwne postacie: Smutek, Troski, Choroby, Starość, Trwoga, Nędza, Wojna, Sny oraz Marzenia." Przedstawia piekło jako miejsce spoczynku duszy po śmierci, gdzie doznaje ona cierpienia i poznaje większość klęsk życiowych człowieka.