analiza ulubinego wiersza

Kapuśniaczek - Julian Tuwim Wiersz składa się z czterech zwrotek , każdy wers liczy dwanaście sylab Rymy : przeplatane : muszek - puszek , maczek - kapusniaczek - sa to rymy żenskie ( rymuja sie wyrazy co najmniej dwusylabowe ) Rytm : Dzieki stałej liczbie sylab w wersachi regularnemu rozkładowi akcentów jest to wiersz brdzo rytmiczny. Środki artystyczne : - epitety : 'drobne , wilgotne muszki' , 'mokry , mżący maczek ' , 'wodnisty puszek' wszystkie służą pokazaniu właściwości jesiennej mżawki - drobnej , słabej , delikatnej , ulotnej - porównania : 'Jak wesoły milion drobnych , wilgnych muszek' , 'Jakby z worków szarych mokry , mżący maczek ' poeta wyraźnie stwierdza, że kapusniaczek jest wesoły , jego obserwacja sprawia przyjemność; to nawet nie deszcz, ale drobny pył wodny ; przebywanie w takim deszcu może być przyjemne - onomatopejr : wyrazy dźwiękonaśladowce : sypie sie , skacze , lunąć , siec rozpluskać , rozlać sie , dziobać - wszystkie te wyrazy służą jak najlepszemu oddaniu dźwięku deszczu Instrumentacja głoskowa to jeszcze jeden bardzo ważny w tym wierszu środek artystyczny wyrazu. Poeta nagromadził wyrazy zawierające głoski : s , sz , ż , cz , ś , dzieki czemu , czytając tekst głośno slyszymy szum padającego deszczu . Jak wesoły milion drobnych wilgnych muszek, Jakby z worków szarych mokry, mżący maczek, Sypie się i skacze dżdżu wodnisty puszek, Rośny pył jesienny, siwy kapuśniaczek. Słabe to, maleńkie, ledwo samo kropi, Nawet w blachy bębnić nie potrafi jeszcze, Ot, młodziutki deszczyk, fruwające kropki, Co by strasznie chciały być dorosłym deszczem. Chciałyby ulewą lunąć w gromkiej burzy, Miasto siec na ukos chlustającą chłostą, W rynnach się rozpluskać, rozlać się w kałuży, Szyby dziobać łzawą i zawiłą ospą... Tak to sobie marzy kapanina biedna, Sił ostatkiem pusząc się w ostatnim deszczu... Lecz cóż? Spójrz: na drucie jeździ kropla jedna Już ją wróbel strząsnął. Już po całym deszczu