-armia zawodowa -podział na legiony i kohorty -zmiana wyposażenia -zmiana taktyki obrony i ataku -stworzenia aquilifer czyli sztandaru dla orientacji w na polu bitewnym
Reforma Mariusza przewidywała możliwość powoływania do armii nie tylko obywateli posiadających dobra ziemskie, ale także tzw. proletarii, czyli obywateli bez ziemi, którzy za dobrą, trwającą zwykle 16 lat służbę, mogli otrzymać ziemię. Armia nabrała charakteru zawodowego - żołnierze otrzymywali regularny żołd. Ponadto podzielono armię na jednostki składowe. Główną jednostką stał się legion, który dzielił się na kohorty. Na jedną kohortę składały się, równe liczebnie manipułom, grupy legionistów: hastati, principes (po 120 legionistów) i triari (60). Do kohorty zostali włączeni także velites (w liczbie 120), odgrywający wcześniej jedynie rolę pomocniczą w skali legionu. Lekka piechota stała się więc pełnoprawną częścią kohorty i jej rola częściowo zwiększyła się. W tak zorganizowanym legionie było 10 kohort piechoty. Jedna kohorta składała się z 3 manipułów. Wprowadzono także tzw. orła, który stał się głównym znakiem każdego legionu.