Gleby torfowe powstają w wyniku obumierania i niezupełnego rozkładu roślinności bagiennej w warunkach nadmiernego uwilgotnienia i słabego dostępu powietrza. Ze względu na wysoką zawartość masy organicznej (od 25% do ponad 90%) zaliczane są one do gleb organicznych. Właściwie zmeliorowane, nawiezione i uprawiane stwarzają optymalne warunki do uprawy większości roślin. Ze względu na dużą pojemność wodną i małe przewodnictwo cieplne należą do tak zwanych gleb zimnych, wolno ogrzewających się wiosną. Mała gęstość tych gleb oraz powolne osiadanie na wiosnę sprawiają, że najważniejsze zadania spełniają w przypadku ich uprawy pługi i wały. Zaoraną glebę torfową należy od razu zwałować, gdyż torfy wolno osiadając i zachowując luźny układ po orce szybko przesychają. Wałowanie gleby ciężkimi wałami wpływa na zagęszczenie warstw, co zwiększa przewodnictwo cieplne torfów. Zabieg ten może uchronić rośliny przed przygruntowymi przymrozkami wiosennymi, dzięki zwiększeniu oddawania ciepła z głębszych warstw gleby do powierzchniowych. Uprawa kultywatorem nie jest wskazana, a użycie bron należy ograniczyć do minimum. Torfy można uprawiać przy różnej wilgotności, trzeba jednak uważać, aby nie były one zbyt przesuszone, gdyż łatwo wówczas ulegają rozpyleniu. mam nadzieje ze chociaz troche pomogłem
