Magdalena Abakanowicz - wykształcenie artystyczna odebrała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie, a nast epnie w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych., gdzie pod okiem doświadczonych profesorów specjalizowała się w sztuce tkactwa. POSTACIE SIEDZĄCE POWSTAŁY W LATACH 1975-1978, wzbudziły sensację ale i przyniosły artystce międzynarodową sławę. ABAKANOWICZ pracuje w różnych materiałach: w kamieniu , w brązie, drewnie, jadnak najbardziej znane i może najważniejsze pracepowstały z surowych materiałów tekstylnych, a ściślej pisząc z GRUBEGO WORKOWEGO PŁÓTNA UTWARDZANEGO ŻYWICĄ. Z TAKIEGO TWORZYWA, jakby przez nawiązanie do "rzeźb miękkich" - "ABAKANÓW", Abakanowicz wykonała długie serie bliźniaczo podobnych, okaleczonych, bezgłowych postaci ustawianych w regularnych odstępach. Są to martwe, nieruchome szeregi kadłubów uformowanych z usztywnionego, grubego płótna. Sprawiają na widzu ogromnie silne wrażenie; w pierwszej chwili trudne do wytłumaczenia. Wielu krytyków sądzi, że intencją artystki było pokazanie, jak w anonimowym tłumie gubi się ODRĘBNOŚĆ, INDYWIDUALNOŚĆ każdej istoty ludzkiej, prawdziwa WARTOŚĆ CZŁOWIECZEŃSTWA. To jakby OSTRZEŻENIE DLA ŚWIATA - mówią inni - że ludzie pozbawieni przez współczesną cywilizację swojej odrębności mogą w pewnych sytuacjach stanowić WSPÓLNIE BEZMYŚLNĄ, GROŹNĄ SIŁĘ. Dzieło charakteryzuje monumentalność, masywność, MULTIPLIKACJA FORM, WSPÓŁISTNIENIE TYCH FORM W TŁUMIE A JEDNOCZEŚNIE, NALEŻY BRAĆ POD UWAGĘ SAMOTNOŚĆ, SAMOISTNOŚĆ TYCH FORM. wszystkie te postaci na pierwszy rzut oka, zdają się nie mieć wnętrza, jakby były pozbawione swojej istoty. Artystka odwołuje się do teorii o bytności człowieka i potrzebie bycia w stadzie, grupie, gromadzie, gatunku. Zauważ, że każda z tych rzeźb jest podobna, nie odstaje, jest wykonana z tego samego materiału. Artystka w głębokim sensie tego słowa, odczuwa Naturę, cielesność, i świadomie sie jej poddaje. Pa, pa chomiki sto dwa:)
