Kim był Karol Młot?

Odpowiedź

adela99999

Karol Młot (fr. Charles Martel, niem. Karl Martell, ur. 23 sierpnia 686 w Herstalu, zm. 22 października 741 w Quierzy-sur-Oise) – frankijski majordom, a w rzeczywistości władca państwa Franków Był nieślubnym synem Pepina z Herstalu i jego konkubiny Alpaidy. Zwycięstwo wojsk frankijskich pod jego dowództwem w bitwie pod Poitiers w 732 roku powstrzymało pochód Saracenów w kierunku północnej Europy. Był twórcą potęgi dynastii Karolingów, jednocząc rozbite na królestwa Austrazji, Neustrii, Burgundii i Akwitanii państwo Franków.Karol Młot po śmierci ojca Pepina z Herstalu w grudniu 714 roku nie odziedziczył po nim żadnej części państwa Franków. Jego ojciec wraz z żoną Plektrudą jako dziedzica wyznaczyli swojego wnuka Teudoalda - nieślubne dziecko ich syna Grimoalda. Fakt ten spotkał się z opozycją możnych, gdyż Teudoald miał zaledwie osiem lat, a byli oni niechętni rządom kobiety. Plektruda zareagowała szybko i wtrąciła Karola do więzienia w Kolonii. Spowodowało to wybuch buntu zarówno w Neustrii i Austrazji. W 715 roku możni neustryjscy wykorzystali nieletniego króla Dagoberta III z dynastii Merowingów i ogłosili majordomem Neustrii Ragenfrieda. W tym czasie możni austrazyjscy, również nie chcący by rządziła nimi kobieta, wszczęli bunt. Pod koniec 715 roku Karol uciekł z więzienia i stanął na czele buntu możnych z Austrazji, którzy ogłosili go majordomem królestwa. W tym czasie również zmarł Dagobert III, a możni neustryjscy ogłosili królem Chilperyka II. w 716 roku Ragenfried i Chilperyk sprzymierzyli się z Radbodem, królem Fryzów. W bitwie niedaleko Kolonii pokonali oni siły Karola Młota, który uciekł w góry Eifel. Siły neustryjskie zdobyły w Kolonii skarb królestwa, zaś Plektruda za cenę życia uznała Chilperyka królem, a Ragenfrieda majordomem królestwa. W tym czasie Karol zebrał siły i uderzył na powracającą z Kolonii armię neustryjską, pokonując ją w bitwie pod Amblève. Wiosną 717 roku Karol Młot z silną armią wkroczył do Neustrii i rozbił armię Ragenfrieda i Chilperyka pod Vincy. Po tym zwycięstwie zdobył Kolonię, w której przebywała Plektruda i Teudoald, którym darował życie. Następnie ogłosił królem Chlotara IV, jako alternatywę dla Chilperyka. Usunął też wrogiego mu Rigoberta, arcybiskupa Reims, a na jego miejsce wybrał arcybiskupa Milo. Następnie wyruszył na Fryzów, których zmusił do ucieczki do swojego kraju, a sam częściowo podporządkował sobie Zachodnią Fryzję. W 718 roku Chilperyk sprzymierzył się z księciem Akwitanii Odonem Wielkim. Jednakże Karol szybko pokonał siły akwitańskie pod Soissons. Po ucieczce Chilperyka i Ragenfrieda, którzy następnie schwytani poddali się - Odo również szybko poddał się Karolowi i złożył mu przysięgę wierności.Następne lata Karol poświęcił na wzmacnianie swej władzy w królestwie oraz wśród umacnianiu wpływu u sąsiadów. W pierwszej kolejności wyruszył w 718 roku na Sasów, których rozgromił w Lesie Teutoburskim. W 719 roku wkroczył do Fryzji, którą sobie ponownie podporządkował. Wysłał tam Willibrorda zwanego później "apostołem Fryzji", celem szerzenia tam chrześcijaństwa; wspierał go Winfrid - późniejszy święty Bonifacy. W 720 roku zmarł Chilperyk II. Karol jego następcą mianował Teuderyka IV syna Dagoberta III, który panował do 737 roku. W latach 720 - 723 Karol toczył boje z Bawarczykami, którzy pod rządami rodu Agilolfingów uzyskali niezależność i sprzymierzyli się z królem Longobardów Liutprandem. Wraz ze sprzymierzonymi z Karolem Alamanami pokonał bawarskiego księcia Hugberta, który uznał zwierzchność Franków W 721 roku emir Kordowy dokonał pierwszej inwazji na Akwitanię i obległ Tuluzę. Na pomoc miastu ruszył książę Odo, który w bitwie pod Tuluzą 9 czerwca 721 roku pokonał Arabów i zmusił ich do wycofania się za Pireneje. Karol Młot zdał sobie sprawę, iż jest to zapowiedź kolejnych inwazji na jego państwo. W 724 roku neustryjscy możni wzniecili bunt pod wodzą Ragenfrieda, który został jednak szybko stłumiony. Ragenfriedowi bunt ponownie został wybaczony. W latach 725 - 728 Karol musiał ponownie wyprawić się do Bawarii. W czasie tej kampanii porwał bawarską księżniczkę Swanhildę, która została jego żoną. W 730 roku podjął wyprawę przeciwko zbuntowanemu księciu Alamanów - Lantfridowi, który zginął w bitwie. Alamania została włączona bezpośrednio do królestwa Franków.W 730 roku nowym emirem Kordoby został mianowany Abdul Rahman Al Ghafiqi. Młody i ambitny wódz otrzymał silne posiłki od kalifa oraz zadanie podbicia Galii. W 732 roku emir przekroczył Pireneje i wkroczył na tereny Franków. Książę Odo ruszył przeciwko muzułmanom, ale poniósł ciężką klęskę w bitwie nad rzeką Garonną. Po bitwie Arabowie zajęli Bordeaux, a Odo uciekł do Karola i poprosił go o pomoc. Karol, zdając sobie sprawę z powagi sytuacji, szybko podejął decyzję o wyruszeniu przeciwko Abdul Rahmanowi. Zebrał on silną armię w liczbie od 15 000 do 75 000 (wg różnych źródeł), głównie piechotę. Ruszył wraz z nią starymi rzymskimi drogami. Obie armie spotykały się na polu pomiędzy miastami Tours i Poitiers. Karol, który dzięki tej bitwie otrzymał przydomek "Młot", pokonał muzułmańską armię. W bitwie zginął emir Abdul Rahman, a wojska arabskie wycofały się za Pireneje

Dodaj swoją odpowiedź

Język angielski

1. Kim byli Merowingowie i kiedy panowali? 2. co się wydarzyło w 496r.? 3. Kim był Karol Młot i czego dokonał? 4. Kim był Pepin Mały? 5. Jakie reformy przeprowadził Karol? 6. Opisz renesans Karolinski! Proszę o krótką ale zrozumiałą odpowiedź ;)

1. Kim byli Merowingowie i kiedy panowali? 2. co się wydarzyło w 496r.? 3. Kim był Karol Młot i czego dokonał? 4. Kim był Pepin Mały? 5. Jakie reformy przeprowadził Karol? 6. Opisz renesans Karolinski! Proszę o krótką ale zrozumiał�...

Język angielski