Święty kąt w domach kurpiowskich: Święty kąt to takie miejsce, które powinno być w domu każdego Kurpia. Stał tam stół, przykryty białym obrusem. Na ścianach wisiał krzyż, wycinanki i inne ozdoby. Trzymano tam palmy wielkanocne, pisanki, pismo święte, portrety matki bożej, itp. Cała rodzina przychodziła tam, by wspólnie się modlić. Ponieważ w tamtych czasach kościoły były bardzo daleko, święty kąt służył również jako domowa kapliczka. Gdy do domu przychodził jakiś gość, powinien najpierw pójść do świętego kąta, dopiero później przywitać się z gospodarzami.
Święty kąt to takie miejsce, które powinno być w domu każdego Kurpia. Stał tam stół, przykryty białym obrusem. Na ścianach wisiał krzyż, wycinanki i inne ozdoby. Trzymano tam palmy wielkanocne, pisanki, pismo święte, portrety matki bożej, itp. Cała rodzina przychodziła tam, by wspólnie się modlić. Ponieważ w tamtych czasach kościoły były bardzo daleko, święty kąt służył również jako domowa kapliczka. Gdy do domu przychodził jakiś gość, powinien najpierw pójść do świętego kąta, dopiero później przywitać się z gospodarzami.