Wady : a) tkanin b) dzianin

zabrudzenia jednonitkowe i wielonitkowe występujące na powierzchni tkaniny na skutek wrobienia zabrudzonych odcinków przędzy -- zgrubienia powstające na skutek wrobienia pojedynczych lub podwójnych nitek przędzy o zwiększonej średnicy lub na skutek tworzenia się skrętek, nalotów. --blizny (brakujące nitki) powstające na skutek miejscowego odcinka braku jednej lub kilku nitek osnowy lub wątku -- nieprawidłowy przeplot polegający na przeplocie nitek niezgodnym z raportem splotu w skutek nieprawidłowego przewlekania do nicielnic lub nieodszukania wątku. -- dziury są to miejscowe wyrwy, przebicia, przecięcia tkaniny lub miejscowe wielonitkowe nie przeplecenia nitek osnowy z wątkiem -- rozrzedzenia polegające na miejscowej zmianie gęstości wątku na całej szerokości tkaniny. -- nieprawidłowy druk polegający na przesunięciach, nie dodrukach, zaciekach lub załamkach wzoru. Do błędów wykańczalniczych zalicza się również nierównomierność barwy, smugi apreterskie: -- uszkodzone brzegi na skutek oderwania, rozerwania, rozsunięcia -- uszkodzone krajki przez rozerwanie, postrzępienie -- zniekształcone krajki występujące na skutek nieprawidłowego przeplotu lub zaciągnięcia. Błędy tkaniny wyraźnie widoczne jak np. nitki na powierzchni tkaniny nie związane splotem, duże plamy i zabrudzenia smarem z maszyn, dziury w tkaninie itp. zaznacza się czerwoną nitką na krajkach tkaniny. Nie wiem czy chodzi o wady tkanin po zrobieniu czy w ogóle... Dzianiny Dzianiny (rys. 2—-13) są wyrobami włókienniczymi wytwarzanymi w ten sposób, że z nitek przędzy tworzy się oczka, przeplatając je z ocz­kami sąsiednimi w kierunku poziomym i pionowym. W dzianinach wy­stępują dwa rodzaje oczek. Oczka poziome tworzą rządki a pionowe — kolumienki. Dlatego też rozróżnia się dzianiny rządkowe i kolumienko­we (rys. 2—14). Rys. 2-15. Dzianina jedtoanitkowa (rządkowa) Dzianiny charakteryzują się luźną budową i dlatego są bardziej roz­ciągliwe od tkanin. Podstawową ich wadą jest łatwość puszczania oczek czyli prucia powstającego na skutek uszkodzenia nitki tworzącej oczka. Dzianinę produkuje się z jednej lub z wielu nitek. Jeśli dzianina powsta­je przy użyciu jednej nitki wówczas nosi nazwę dzianiny jednonitkowej, rządkowej (rys. 2—15). Dzianiny rządkowe są bardzo elastyczne we wszystkich kierunkach. Wadą ich jest to, że w raziej zerwania się nitki następuje kolejne i szybkie zwalnianie (spuszczanie) oczek, a w wy­niku tego prucie się w;yrobu. Dzianina wytwarzana z kilku nitek nosi nazwę wiełonitkowej, osno­wowej "lub osnowowo-wiązanej. Dzianina ta jest mniej elastycz­na od jednonitkow7ej. Nie rozciąga się jednakowo we wszystkich kierun­kach, ale nie pruje się tak łatwo jak jednonitkowa. Dzianiny produkowane są na maszynach dziewiarskich o różnych kon­strukcjach i nazwach, związanych zwykle z rodzajem lub przeznaczeniem wytwarzanej dzianiny, np. jednosystemowych (dzianiny jednonitkowe) i wiełosystemowych (dzianiny wielonitkowe). Do wyrobu dzianin stosowana jest przędza bawełniana, wełniana, lniana, jedwabna i syntetyczna, np. perlonowa, anilanowa. Przędza syn­tetyczna stanowi w wielu rodzajach dzianin domieszkę podnoszącą wła­ściwości techniczne i użytkowe dzianin. Układ klasyfikacyjny SWW zawiera ogólny podział dzianin wg ich składu surowcowego, tj. rodzaju przędzy (np. bawełniane i bawełnopo-dobne, wełniane i wełnopodobne itd.) oraz przeznaczenia użytkowego. Ze względu na ogólne przeznaczenie dzianiny dzieli się na: nieregularne, produkowane w postaci prostokątnych wstęg o dowolnej długości i sta­łej szerokości (podobnie jak tkaniny) oraz regularne, tworzące produkty o gotowych kształtach, wymagające jedynie zszycia. Szczegółowy podział dzianin zawarty jest w PN-71/P-01714. Dzianiny dzielimy w zależności od: sposobu ich wytwarzania, tj. rządkowe i kolumienkowe, przeznaczenia użytkowego, tj. dekoracyjne, galanteryjne, odzieżowe, pończosznicze, specjalne itd., specjalnego wykończenia, tj. ozdobne, niekurczliwe, brudoodporne, wodoodporne, przeciwpiłłingowe itd. Dzianiny stosowane w tapicerstwie zaliczane są według klasyfikacji SWW do grupy dzianin dekoracyjnych, która podobnie jak tkaniny sta­nowi czwartą grupę asortymentową. W grupie tej rozróżnia się dzianiny dekoracyjne meblowe (np. dzianiny bowełniane i bawełnopodobne deko­racyjne meblowe mają symbol SWW 2031-41) oraz obiciowe samochodo­we (analogiczny symbol 2031-42). Jako materiały pokryciowe mebli i innych wyrobów tapicerskich sto­suje się dzianiny rządkowe i częściej od nich wielonitkowe kolumien­kowe. Ze względu na funjkcje użytkowe oraz właściwości dzianin obicio­wych odpowiedni ich doi)ór ma bardzo duże znaczenie. Spośród cech, które najczęściej decydują o przydatności dzianiny do określonego wyro­bu należy wymienić: wytrzymałość, wydłużenie i sprężystość. Właściwości te zależą w dużej mierze od charakterystyki mechanicznej przędzy oraz rodzaju dzianiny