Urodził się 16 stycznia 1826 w Szostakowie. Miejscowość ta leżała wówczas w granicach Imperium Rosyjskiego, wchodząc w skład guberni grodzieńskiej. Dzisiaj znajduje się na Białorusi. Był synem Ludwika i Alojzy z Błockich [3]. Największy wpływ na jego wychowanie wywarła jednak babka – Justyna Błocka, która od najmłodszych lat wpajała Romualdowi wartości patriotyczne. W 1836 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Świsłoczy, którą ukończył w 1842 z dobrymi wynikami (srebrny medal za naukę i świadectwo dojrzałości dające prawo do 14. stopnia służbowego). Następnie próbował dostać się na studia. Od najmłodszych lat pragnął dostać się do Instytutu Inżynierów Dróg Komunikacyjnych w Petersburgu. Jednakże instytut uległ reorganizacji i Traugutt nie został przyjęty. Nie bez znaczenia był również jego wiek.
Urodzil sie w Szostakowie 16 stycznia 1826 roku. W 1845 wstapil do armii rosyjskiej. Bral udzial w walkach na Wegrzech i w wojnie krymskiej w 1854. W 1862, bedac podpulkownikiem wniósl prosbe o zwolnienie z wojska i zostal zdymisjonowany. Po wybuchu Powstania Styczniowego zostal dowódca oddzialu partyzanckiego w Kobrynskiem na Polesiu, gdzie stoczyl wiele walk. W lipcu 1863 przybyl do Warszawy. Tu skontaktowal sie z Wydzialem Wojny Rzadu Narodowego. 14 sierpnia mianowano go generalem. Rzad Narodowy wyslal go do Paryza, gdzie mial za zadanie zapoznac sie z sytuacja miedzynarodowa i dowiedziec o mozliwosci uzyskania pomocy w walkach od innych panstw. Swoimi pogladami zblizony byl do bialych". Po upadku rzadu wrzesniowego czerwonych" , jako jedyny czlonek tajnego Rzadu Narodowego, zostal 17 wrzesnia dyktatorem powstania. Byl zwolennikiem bezkompromisowej walki z zaborcami. Jako dyktator chcial wykorzystac do walki wszystkie mozliwe srodki. Odbudowal centralne wladze powstancze. Reorganizowal sily zbrojne panstwa, a dekretem z 15 grudnia 1863 roku podzielil je na 5 jednolitych organizacyjnie korpusów. Próbowal zorganizowac pospolite ruszenie chlopów, a chcac ich zachecic do walk, dekretem z 27 grudnia nakazal natychmiastowe i bezwzgledne wykonanie dekretów uwlaszczeniowych. Powolal specjalne organy administracyjno - sadownicze do czuwania nad przebiegiem uwlaszczenia. Kontaktowal sie tez z rewolucyjno - demokratycznym ruchem europejskim, glównie z Garibaldim we Wloszech i emigrantami na Wegrzech, chcac rozpoczac wspólna walke przeciw Austrii. W przewidywaniu wojny Prus z Dania i jej sojusznikami, planowal rozszerzenie powstania na pozostale zabory. Byl goracym patriota. Odpowiedzialnoscia i konsekwencja zyskiwal sympatie i szacunek ludzi, z którymi pracowal. Byl pracowity i bardzo odwazny. W nocy z 10 na 11 kwietnia 1864 roku zostal aresztowany przez wladze rosyjskie. W sledztwie nie ujawnil swoich towarzyszy i wspóldzialaczy. 5 sierpnia 1864 stracono go na stokach Cytadeli warszawskiej.
