Utwór ten jest jakby chwilą zadumy nad ludzkim losem, nad niepewnością i ulotnością ziemskich wartości, takich jak: zacność, moc, pieniądze, uroda, sława. We fraszce tej autor porownuje ludzkie życie krótkiego, ulotnego nietrwałego i niepewnego tworu. Mówi, że uroda, moc, pieniądze, sława nie są nadrzędnymi dobrami i przeminą bezpowrotnie. Podmiot liryczny wyjaśnia, że nie warto się przyzwyczajać do obecnego życia bo to wszystko przeminie jak polna trawa. Życie porównuje do trawy, która wiosna ożywa a jesienią usycha tak jakby umierała. Bóg dał nam wszystko czego potrzebujemy do życia, lecz nie mamy wpływu że to kiedyś utracimy. Niewiadomo jak byśmy się starali to młodość, sława, zdrowie z czasem minie, jest tak od zawsze („naśmiawszy się nam i naszym przodkom, wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom”). W wierszu tym ludzie porównywani są do marionetek, które można wrzucić do worka jak się znudzą. Ludzie są aktorami a Bóg reżyserem.
uzasadnij,że fraszka ,,O żywocie ludzkim" jest utworem refleksyjnym.
za odpowiedzi bardzo dziękuje:)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź