szkoła norweska... referat plus zdjecia.....

Szkoły narodowe to kierunki, które wyodrębniły się  w połowie XIX wieku w muzyce szeregu krajów, akcentujące elementy rodzime pod wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności. Czynnikiem inspirującym twórczość muzyczną stał się rodzimy folklor, w tematyce oper i poematów symfonicznych nawiązywano często do scen z historii narodu. Edvard Grieg ( 1843 – 1907 ) stworzył oryginalny styl, nawiązujący do norweskiego folkloru. Główną jego dziedziną twórczości była muzyka fortepianowa: „Utwory liryczne”, koncert fortepianowy a-moll. Inne kompozycje to: muzyka do dramatów „Peer Gynt” H. Ibsena ( ujęta w dwie suity ), opracowania pieśni i tańców ludowych, utwory kameralne.  Inni przedstawiciele narodowego stylu w muzyce norweskiej: SVENDSEN Johan Severin (ur. 30.IX 1840 r. w Oslo, zm. 14. VI 1911 r. w Kopenhadze). Norweski kompozytor, skrzypek i dyrygent. W latach 1863-67 studiował w konserwatorium w Lipsu; 1872-77 dyrygował wraz z E. Griegiem koncertami Norweskiego Towarzystwa Muzycznego w Oslo, 1883-1908 był nadwornym dyrygentem w Kopenhadze. Svendsen uważany jest (obok Griega i Ch. Sindinga)za czołowego kompozytora norweskiego. W jego twórczości krzyżuje się wpływ niemieckiego romantyzmu (głównie F. Mendelssohna) z folklorem Norwegii. Kompozycje: 2 symfonie, Koncert skrzypcowy A-dur, Koncert wiolonczelowy d-moll, legenda orkiestrowa „Zorahayda”, 4 rapsodie norweskie, „Karneval i Paris”, pieśni oraz kilka utworów kameralnych. SINDING Christian (ur. 11 I 1856 r. w Kongsbergu, zm. 3 XII 1941 w Oslo) – norweski kompozytor. Od 1874 r. studiował w konserwatorium w Lipsku, 1880-82 w Dreźnie, Monachium i Berlinie. Działał głównie w Berlinie. W latach 1820-21 był profesorem komozycji w Eastman School of Music w Rochester. Twórczość Sindinga: kontynuuje tradycje muzyki skandynawskiej (sięgał do folkloru skandynawskiego), w środkach technicznych wykazuje wpływ R. Wagnera. Ważniejsze kompozycje: opera „Der heilige Berg” (Dessau 1914), na orkiestrę – 4 symfonie, Episodes chevalsresques” (1898), koncerty: fortepianowy (1889), 3 skrzypcowe, „Legenda” (1900), „Romanze” (1910) i „Abendstimmung” (1915) na skrzypce i orkiestrę, utwory kameralne – kwintet fortepianowy e-moll (1882-84), 3 tria fortepianowe, 4 sonaty skrzypcowe, utwory fortepianowe – popularne „Frűhlingsstimmen” )Odgłosy wiosny, 1896), Sonata (1909), wariacje „Fatum” (1909),kantaty, utwory chóralne, pieśni. W załączniku - E. Grieg Pozdrawiam.