Konflikt rosyjsko- czeczeński trwa już od 13 lat, czyli od upadku ZSRR. I od początku można porównać go do III zasady dynamiki Newtona, gdzie akcja wywołuje reakcję. Wszystkie ataki czeczeńskich bojówkarzy tłumione są przez wojsko rosyjskie, a działanie władz Rosji wywołują ataki ze strony Czeczenów. Walka ta toczy się niezmiennie. Początkowo nie były to groźne ataki. 3 września miało miejsce najtragiczniejsze dotychczas zdarzenie. Radykałowie czeczeńscy zajęli szkołę i wzięli do niewoli ponad 1000 osób, w tym około 500 dzieci. W związku z tym cała opinia publiczna oraz władze państw na całym świecie zaliczają to wydarzenie do międzynarodowego terroryzmu, z którym walkę toczy cały cywilizowany świat. Jedyną możliwością pokojowego rozwiązania wydaje się być uznanie niepodległości niewielkiej republiki. Ale na taki układ Rosja prawdopodobnie nie pójdzie. Dalej zapewne będzie walczyć z terrorystami. Nieważne, jak brutalna będzie ta walka. Nie ma więc możliwości rozwiązania. „Wcześniej czy później Rosja pewnie będzie musiała wybrać między swoją nową demokracją a swoim imperializmem w swoim stylu”*. Jeśli wybierze wątpliwą jak dla mnie, ale demokrację i uznanie niepodległości Czeczeni, jest szansa na koniec wojny. Jeżeli zaś postawi na tradycyjną dla Rosji sprzed wieków walkę, okrutna wojna nie ma szans na koniec. Decyzja należy do prezydenta rosyjskiego i do całego społeczeństwa.
