Prezentacja na temat: Składowiska odpadów a ekosystemy. Proszę pomóżcie to ważne:(

Składowisko odpadów, potocznie wysypisko śmieci - to zlokalizowany i urządzony zgodnie z przepisami obiekt zorganizowanego deponowania odpadów. Pojęcie składowisko obejmuje również wylewisko odpadów ciekłych, wysypisko odpadów komunalnych, a także zwałowiska mas ziemnych. Składowanie odpadów może odbywać się wyłącznie w miejscu do tego wyznaczonym. Niekiedy w tym samym miejscu prowadzi się też selekcję i częściowy odzysk surowców wtórnych. Właścicielem składowiska jest zazwyczaj miejscowy samorząd terytorialny. Pod względem budowlanym składowiska odpadów należą do najtrudniejszych technicznie obiektów, ponieważ wymaga się od nich maksymalnej szczelności i zapewnienia minimalnego oddziaływania na otoczenie, a równocześnie są to obiekty o bardzo dużej powierzchni i pojemności oraz czasie eksploatacji trwającym kilkadziesiąt lat. Szkodliwość wysypiska odpadów dla środowiska zależy od wielu czynników, a w szczególności od właściwości odpadów (fizycznych, chemicznych, biologicznych), jakości gruntu, sposobu zagospodarowania środowiska przyległego do wysypiska oraz jego eksploatacji, a także sposobu rekultywacji i docelowego zagospodarowania terenu wysypiska. O uciążliwości dla otoczenia i trudnościach w eksploatacji składowiska w dużej mierze decydują właściwości wybranego miejsca. Wyróżnia się położenie wgłębne (wyrobiska, parowy, wąwozy), zboczowe (fragmenty parowów, kotlin lub nasypów ziemnych) i płaskie (konieczność wyniesienia bryły wysypiska ponad otaczający teren). Wysypiska można również podzielić na nadpoziomowe (znajdujące się na terenie płaskim), podpoziomowe (powstałe na obniżeniach terenu) oraz boczne (oparte o zbocza). W Polsce istnieją trzy rodzaje składowisk: * Niezorganizowane - zajmują wyrobiska lub naturalne zagłębienia terenu, bez specjalnego przygotowania. Skutkiem takiego składowania odpadów jest m.in. zanieczyszczenie wód gruntowych, niekontrolowana emisja gazów do atmosfery oraz nadmierny rozwój ptactwa i gryzoni. * Półzorganizowane - budowa takich wysypisk w ostatnich latach jest podejmowana dość często. Od poprzedniego rodzaju wysypisk odróżnia je zastosowanie izolacji składowanych odpadów od podłoża. Sposób ten jednak również nie zabezpiecza środowiska przed emisją ciekłych i gazowych odpadów. Stanowi przejściową formę w dążeniu do prawidłowego urządzenia i eksploatacji wysypisk. * Zorganizowane - posiadają one specjalną lokalizację, z uwzględnieniem kryteriów hydrogeologicznych i geotechnicznych, spełniają obowiązujące wymogi techniczne oraz są odpowiednio eksploatowane. Na składowiskach uporządkowanych można składować odpady bytowo-gospodarcze, odpady rolnicze, odwodnione odpady ściekowe, żużel, popiół, gruz budowlany oraz różnego rodzaju odpady wielkogabarytowe. Zabrania się natomiast składowania odpadów zakaźnych, płynnych, radioaktywnych, naftopodobnych oraz toksycznych i wybuchowych. W Polsce największe składowisko odpadów "Łubna" mieści się niedaleko Warszawy w miejscowości Baniocha (nieopodal wsi Łubna), w gminie Góra Kalwaria. kosystem stanowi zespół organizmów żywych tworzących biocenozę wraz ze wszystkimi elementami środowiska nieożywionego zajmowanymi przez te organizmy. Niezależnie od wielkości czy rodzaju, struktura każdego ekosystemu jest praktycznie taka sama. Zasadnicza część producentów skupia się na najwyższym piętrze (najbliżej do światła). Detrytus (martwa materia organiczna, która pochodzi z częściowo rozłożonych szczątków roślin, zwierząt i ich wydalin, gromadząca się w ekosystemie) i destruenci gromadzi się głównie na dnie ekosystemów. Materia organiczna będąca produktem fotosyntezy to podstawa funkcjonowania ekosystemu, który nazywamy autotroficznym ponieważ zapewnia mu niezależność oraz samowystarczalność. Produkcja chemoautotrofów (organizmów syntetyzujących związki organiczne na skutek reakcji chemicznych, a nie pod wpływem światła, jak to się ma u fotoatotrofów) jest zaniedbywalnie mała. Osłabienie (w skrajnych przypadkach brak), któregoś z głównych ogniw upośledza działanie ekosystemu - tworzą się ekosystemy niekompletne i zależne od środowiska wewnętrznego. Materia nie jest tracona przez ekosystem, lecz krąży w nim, przedostając się z gleby lub wody do producentów i dalej w różnej formie do konsumentów, by - dzięki destruentom - trafić znów do gleby czy wody. Każdy ekosystem naturalny jest układem otwartym - może funkcjonować tylko wtedy gdy wciąż dociera do niego energia świetlna, bowiem nie cała energia jest magazynowana i większość niej jest bezpowrotnie tracona. Energia "przepływa" przez ekosystem jednokierunkowym strumieniem. Przepływ energii wraz z obiegiem materii stanowią bazę działania ekosystemu.