Słynny zjazd Gnieźnieński w 1000 roku zorganizowany został przez Bolesława Chrobrego w kilku ważnych dla przyszłości państwa Polskiego celach. Spotkanie cesarza Ottona III oraz towarzyszących mu dostojników z najpotężniejszym władcą słowiańskim (przy okazji pielgrzymki do grobu św. Wojciecha) miało olbrzymie znaczenie dla następcy Mieszka I. Na zjeździe ogłoszono utworzenie samodzielnej polskiej metropolii kościelnej w stolicy państwa piastowskiego oraz podległej jej trzech biskupstw: kołobrzeskiego kierownictwem, Krakowskiego oraz wrocławskiego.
Zjazd w Gnieźnie był ważny dla Polskiego władcy jak i dla cesarza Ottona. Odbył on się podczas Pielgrzymki cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Ottona III do grobu biskupa Wojciecha. Otton III pragnął także pozyskać Bolesława dla realizacji swych planów uniwersalistycznego cesarstwa zachodniego. Podczas zjazdu Otton III nałożył na głowę Bolesława diadem cesarski. Przyjaźń z Ottonem zapewniła Polsce mocniejszą pozycję w Europie. Bolesław został obdarowany Włócznią św. Maurycego. Najdonioślejszym efektem zjazdu było utworzenie metropolii gnieźnieńskiej.