opis poloneza (zachowania tancerzy, narrator, funkcja środków stylistycznych itp.) w panu Tadeuszu

Polonez to Taniec rdzennie polski. Jest on symbolem przemijającej polskiej tradycji szlacheckiej, ze wszystkimi jej wadami i zaletami. Adam Mickiewicz opisuje szlacheckie obyczaje, wielokrotnie podkreślając, iż są one "ostatnie" (m.in. podtytuł dzieła -Pan Tadeusz czyli ostatni Zajazd na Litwie). Takim odchodzącym w przeszłość, a z niezwykłym zapałem kontynuowanym przez braą szlachecką, obyczajem było tańczenie poloneza. Podczas tańca ważny jest jego porządek, prawidłowa kolejność i dobór par. Podkomorzy wraz z Zosię tańczą w pierwszej parze. Podkomorzy tańczy po mistrzowsku, byą może w nadchodzących czasach nie bądzie miał godnego nastąpcy (Ach, to może ostatni! patrzcie, patrzcie młodzi, Może ostatni, co tak poloneza wodzi -).Opis poloneza w Panu Tadeuszu jest niezwykle szczegółowy, dynamiczny. Czytelnik ma Wrażenie, że znajduje się wśród tańczących par. Jedną z charakterystycznych Cech Pana Tadeusza jest przenikający całe dzieło patriotyzm. Uwidacznia się on w treści epopei, w panoramie tła historycznego, w obrazie ziemi ojczystej, w najpiąkniejszych partiach lirycznych, w opisie tradycji szlacheckich. Polonez zaprezentowany przez Adama Mickiewicza jest symbolem optymizmu, pojednania, nadziei na przyszłość. Nasz wielki Poeta chciał wyrazią optymizm dotyczący przyszłości Polski, przywołany wraz z atmosferą epoki Napoleona. O to chodzilo? :)