jakie sukcesy, porażki podnieśli następcy Oktawiania

Imperium rzymskie sięgało wówczas środkowego Dunaju, a po umocnieniu granic na Eufracie i Dunaju, Rzymianie podjęłi ekspansję w kierunku Łaby, dokąd skierowali 4 wyprawy. Pasierb Oktawiana Druzus podporządkował Rzymowi germańskie plemiona Batawów, Fryzów i Chauków (Chauci), a po walkach z Kwadami i Markomanami dotarł do Łaby, gdzie zginął w 9 r. p.n.e. Drugi pasierb cesarski, Tyberiusz, objął dowództwo w Germanii (4-6 p.n.e.), gdzie zawarł układ z Cheruskami i podporządkował Rzymowi Longobardów. Została także wprowadzona administracja prowincji, postępowała budowa dróg i umacnienie nowo zdobytych obszarów przez stacjonujące tam legiony. Wciąż jednak nie było tam spokojnie. Wojnę z Markomanami przerwało powstanie w Panonii (6-9 p.n.e.), stłumione dzięki zwycięstwie nad Dalmatami. W Panonii powstała wtedy prowincja rzymska, a granica na Dunaju została zabezpieczona. Rzymskie zakusy na podbój Germanii udaremniła jednak w 9 r. n.e. bitwa w Lesie Teutoburskim. Trzy legiony pod wodzą Warusa zostały tam wybite co do nogi przez Cherusków dowodzonych przez Arminiusza. Prowincja Germania przestała w rezultacie istnieć, utrzymała się natomiast granica na Renie. W ten sposób Dunaj i Ren stały się na długo strategicznymi granicami Cesarstwa Rzymskiego.