Wypracowanie na temat Doroty Tarakowskiej Prosze poprawna szybka odpowiedz moze byc z internetu ale na temat

Biografia Doroty Terakowskiej Urodziła się 30 sierpnia 1938 w Krakowie, uczęszczała do Liceum Muzycznego i Joteyki Gimnazjum dla dziewcząt, skąd została dyscyplinarnie usunięta. Maturę zdała w Liceum dla Pracujących (1955), dyplom z socjologii (1965). W latach 1965-1968 była pracownikiem naukowym w Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami. Pełniła funkcje redaktora i publicystki "Gazety Krakowskiej" 1969-1981 i od 1991, "Przekroju" (1976-1989) oraz "Zeszytów Prasoznawczych" (1983-1989). Była współzałożycielem i współpracowniczką "Czasu Krakowskiego" (1990), a także wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy Przekrój (1995-1999). Należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1971-1981), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989) oraz Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (od 1982). Od wydania Gumy do żucia (1986) poświęciła się już tylko literaturze. Była autorką książek dla dzieci i młodzieży z gatunku fantasy, chętnie czytaną także przez dorosłych. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek dla Młodzieży za powieści: Córka czarownic (1992), Samotność bogów (1998) i Tam gdzie spadają Anioły (1999) oraz nagrody: Dziecięcy bestseller 1995 za książkę Lustro Pana Grymsa, Najlepsza Książka Wiosna ´98 za Samotność bogów; w 1998 roku została nominowana do Paszportu Polityki. Zmarła 4 stycznia 2004 roku.

Dorota Terakowska, urodzona 30 sierpnia 1938 w Krakowie, ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jak sama przyznawała książki zaczęła pisać późno - między 40 a 50 rokiem życia. Pierwszą - "Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie" napisała w 1986 roku, bo chciała odejść z zawodu dziennikarskiego. Jako redaktor i publicysta pracowała w "Gazecie Krakowskiej" w latach 1969-1981 i od 1991, "Przekroju" (1976-1989) oraz "Zeszytach Prasoznawczych" (1983-1989). W 1990 roku była współzałożycielem i współpracownikiem dziennika "Czas Krakowski" a w latach 1995-1999 wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy "Przekrój". Z działalnością dziennikarską pożegnała się zborem reportaży "Próba generalna" wydanym w 1986 w podziemnym wydawnictwie "Nowa". Jej debiut literacki nastąpił w tym samym roku. Jej książki osiągały sukces rynkowy i były nagradzane: m.in. "Władcę Lewawu" umieszczono w kanonie lektur szkolnych, a "Lustro pana Grymsa" było dziecięcym bestsellerem w 1995 roku. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek dla Młodzieży za powieści: "Córka czarownic" (1992), "Samotność bogów" (1998) i "Tam gdzie spadają Anioły" (1999). Od 1997 roku autorka była związana wyłącznie z Wydawnictwem Literackim w Krakowie, które wydaje wszystkie napisane dotychczas książki. Swoją twórczość kierowała zarówno do dzieci jak i młodzieży oraz dorosłych. "Od Córki czarownic moje książki są i dla młodzieży i dla dorosłych. Dla obecnego młodego pokolenia pisze się bardzo trudno. Nie można znudzić, prawić kazań" - pisała na swojej stronie internetowej. W 2002 roku Dorota Terakowska otrzymała nagrodę Prezydenta RP za twórczość i działalność artystyczną dla dzieci i młodzieży jako „pisarka podejmująca w swej twórczości trudne problemy współczesnego człowieka i współczesnego życia”. Dorota Terakowska była pisarką niepokorną, ogromnie żywo reagującą na rzeczywistość współczesną. Miała rzesze fanów, z którymi potrafiła natychmiast nawiązać dobry kontakt. Pisała o losie chorych, odrzuconych, „innych”, pokazując, że człowiek powinien odznaczać się współczuciem, poszanowaniem dla obcych, tolerancją dla odmienności. W wywiadzie udzielonym „Kurierowi Wydawnictwa Literackiego” powiedziała: „niektóre książki powinny nas trochę zaboleć”. Znany literaturoznawca i krytyk, Przemysław Czapliński, napisał: Dorota Terakowska „czyni swym pisarstwem coś niesłychanie trudnego: czytelnika młodszego wprowadza w dorosłość /.../, natomiast w czytelniku starszym budzi uśpione poczucie wspólnoty ze światem”. Zmarła 4 stycznia 2004 roku.