Przysłowie wszędzie dobrze ale w domu najlepiej, jest jak najbardziej wiarygodne. Ludziach którzy opuszczają rodzinne domy za poszukiwanie pracy w innych krajach by mieć z czego żyć. Opuszczają stamtąd tradycje się wywodzące, a co najważniejsze to przez to tracą miłość którą są bądź byli otaczani. Za granicą nie znajdą tak samo ciepłego uczucia jak w domu którym jest miłość. Ci ludzie myślą o tym by wrócić do swych bliskich, gdzie będą czuć się swobodnie, oraz będą odczuwać ciepło rodzinne. W tym czasie wiele osób wyjeżdża : nad morze, w góry, na kolonie czy obozy. W tych miejscach można przeżyć wspaniałe chwile np. wspólne wygłupy z przyjaciółmi, spalić się na raczka, czy zachwycać się pięknymi krajobrazami. Takie wspomnienia to wielka rzecz, lecz dom to jeszcze bardziej cenniejsza rzecz, nie tylko materialna, ale tez uczuciowa. Każdy po dłuższym pobycie z daleka od domu zacznie za nim tęsknić. Choćby za jego zapachem, domowymi obiadkami, czy też narzekającą babcią na reumatyzm. Za tym że wszystko jest na swoim miejscu bądź na odwrót. Moim zdaniem przynajmniej większość z was uświadamia sobie, że nie jest najlepiej w hotelach których obsługa przynosi przekąski do łóżka, czy też nad morzem gdzie grzeje słońce. Lecz najlepiej jest w domu bo tam zawsze znajdzie się osoba jakiej możemy się wyżalić, czy też wszyscy razem cieszyć się dobra nowiną. W nim zawsze mamy filar który nas potrafi podeprzeć gdy mamy doła. Nigdzie nie będzie tak dobrze jak w domu.
Przysłowie ,,wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej' ma nam uświadomić, że każdy człowiek, w dowolnym miejscu może się osiedlić, może tam przebywać i prawidłowo funkcjonować, lecz mentalnie, będzie ciągle powracał do rodzinnego domu, do miejsca w którym się wychował. Z wielkim sentymentem, będzie wspominał to miejsce, odwiedzał je. Przysłowiowy dom, to nie tylko budynek, ale także, właściwie przede wszystkim osoby otaczająca nas, nasi bliscy, oraz ojczyzna, Polska , która jest naszym wielkim, wspólnym domem. Bardzo trudne życie, czeka emigrantów, ponieważ w kraju, w którym będą przebywać, ludzie mogą ich nie tolerować, nie tolerować ich akcentu, koloru skóry, sposobu bycia. Człowiek jest istotną stadną, także wyobcowanie, brak akceptacji ze strony innych ludzi i osamotnienie, bardzo go bolą. Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej, to znaczy, że człowiek najlepiej czuje się w swojej ojczyźnie, otoczony bliskimi ludźmi, ponieważ czuje się bezpieczny i akceptowany.
