Pod koniec XVI wieku w Europie wykształciła się nowa forma władzy będąca zarówno ostatnią formą państwa feudalnego – absolutyzm . Charakterystyczne dla tego ustroju jest to , iż władzę w państwie dzierży jednostka nie ograniczona w jej sprawowaniu przez żaden organ reprezentujący zbiorowość ( rady lub zgromadzenia ) .Władca jest źródłem prawa i stoi ponad nim . Istniały dwie formy absolutyzmu : wczesny i oświecony . Wczesny absolutyzm polegał na przejmowaniu władzy w danym państwie poprzez ograniczanie przywilejów stanowych , zaś absolutyzm oświeceniowy charakteryzuje się częstymi i licznymi reformami mającymi na celu unowocześnienie państwa . Absolutyzm dawał gwarancję rozwoju gospodarczego , ujednolicenia prawa
