Przygotuję ustne opowiadanie I. Jurgielewiczowa ten obcy na temat dalszych losów Uli i Zenka rok lub pół roku później.

Rok po cudownych wakacjach , Ula pojechała na wakacje w to samo miejsce. Chciała znowu zobaczyć Zenka , ponieważ bardzo za nim tęskniła. Jej marzenie się spełniło. Spotkała się z Zenkiem. Chłopak powiedział Ulce , że bardzo za nią tęsknił i wyznał jej miłość. Dziewczyna bardzo się ucieszyła , a Zenek zaprosił ją na ferie do siebie i swojego wujka. Gdy oboje byli pełnoletni , wzięli ślub i mieli gromadkę przepięknych i cudownych dzieciaczków.

Minęło kilka lat, a Zenek i Ula nie utrzymywali ze sobą kontaktu. Czas dzieciństwa i wspólnie spędzonych dni minął i nie pozostało między nimi nic oprócz wspomnień. Mimo upływu czasu oboje pamiętali jednak o wspólnie spędzonych chwilach. Pewnego dnia, zupełnie niespodziewanie ich drogi zeszły się. Stało się to, gdyż Zenek przeprowadził się do Warszawy, gdzie mieszkała Ula. Tak więc ciepłego, wiosennego popołudnia spotkali się w parku, tak po prostu. Niby zwykła chwila stała się dla nich niezwykłym przeżyciem. Popatrzyli na siebie i od razu rozpoznali swoje twarze. Rozmawiali ze sobą bardzo długo. Powiedzieli tysiąc razy słów więcej, niż wtedy na wakacjach. Co było potem? Potem spotykali się coraz częściej i częściej. Ich zwykłe dni zamieniły się w wypełnione rozmowami i uśmiechami piękne przeżycia. Byli ze sobą tym razem naprawdę i potrafili się tym cieszyć. Wszystko skończyło się wręcz bajkowo, można by powiedzieć "i żyli długo, długo i szczęśliwie..." Byli ze sobą szczęśliwi, pobrali się, mieli dzieci. Żyli zwyczajni lecz szczęśliwi. To jest moje proste, piękne zakończenie powieści "Ten Obcy". Po prostu Ula i Zenek już nigdy nie byli sobie obcy...