Na wysokości 16 km. temperatura jest bardzo niska (około -60 °C). Wkrótce potem niebo przeszywa błysk (który może mieć ponad kilkadziesiąt km długości), rozlega się grzmot i spada ulewny deszcz. I w ten oto sposób powstaje burza.
Każda burza, czy raczej chmura burzowa jest na początku małą chmurką typu cumulus. Powstawanie chmur opisałem w dziale "chmury". Jednak aby cumulus zamienił się w ogromną i groźnie wyglądającą chmurę burzową cumulonibus musi być spełniony podstawowy warunek, mianowicie prądy wstępujące, tworzące chmurę muszą być odpowiednio silne, a powietrze odpowiednio wilgotne i zawierające odpowiednie stężenie jąder kondensacji. Rozwój każdej burzy mozna podzielić na trzy fazy: faza wzrostu faza dojrzała faza zaniku Faza wzrostu. Bardzo silny prąd wstępujący unosi wilgotne powietrze w górę w postaci ogromnych "bąbli", których średnica dochodzić może nawet do 1,5km. Następuje ciągły proces kondensacji pary wodnej - chmura cumulus rozbudowuje się w górę, zamieniając się stopniowo w chmurę burzową cumulonibus. Prądy wstępujące w rozbudowującej się chmurze burzowej osiągają prędkości 1,5-3 m/s w dolnej części chmury i nawet 5-8 m/s w górnej.Sama chmura jest cieplejsza od otaczającego powietrza o ok. 2 stopnie, jednak na brzegach chmury parowanie kropelek wody zmniejsza temperaturę powietrza unoszącego się do góry, dlatego powietrze na brzegach zwalnia, zatrzymuje się i w końcu zaczyna opadać. Powstaje wówczas tzw. prąd zstępujący. Mimo to chmura nadal się rozbudowuje, a gdy jej górna część dojdzie do granicy troposfery na wysokość ok. 11km, wówczas rozwój chmury nie przebiega już w kierunku pionowym, lecz poziomym - górna część chmury rozpływa się na boki tworząc charakterystyczne kowadło. I tak właśnie wygląda ukształtowana chmura burzowa cumulonibus. Faza wzrostu trwa zwykle ok 10-15 minut. Chmura burzowa może zawierać nawet 250 kilometrów sześciennych powietrza, z czego większość pochodzi z dolnych warstw troposfery. Faza dojrzała. W środkowej części chmury kropelki wodne łączą się ze sobą, a gdy ich masa wzrośnie odpowiednio, wówczas spadają na ziemię w postaci deszczu lub gradu (w przypadku kropelek zlodzonych). Opad ten powoduje powstanie silnego powietrznego prądu zstępującego. Dzieje się tak, ponieważ spadające kropelki czy krupy gradowe "zasysają" za sobą powietrze w dół. Dodatkowym czynnikiem napędzającym ów prąd jest parowanie kropelek tworzących opad, co schładza otaczające powietrze i sprawia, że staje się ono cięższe. Jego prędkość w dolnych warstwach chmury dochodzić może nawet do 8 m/s. Prąd ten sprawia, iż przy podstawie chmury pozioma różnica temperatur dochodzi do 4-5 stopni, co dodatkowo napędza i prądy wstępujące, te same, które utworzyły chmurę. W tej fazie mogą one osiągnąć pokaźną prędkość 25 m/s. Proces ten utrzymuje chmurę burzową, dostarczając wciąż energii. Wówczas to występują wyładowania atmosferyczne. Prąd zstępujący natomiast po dotarciu do ziemi uderza w nią z impetem i rozpływa się na boki, będąc przyczyną porywistego wiatru, obserwowanego podczas przechodzenia czoła burzy. Jednocześnie zimne powietrze tworzące ten prąd wypycha do góry ciepłe powietrze, znajdujące się na powierzchni ziemi, "zasilając" prądy wstępujące. To "samonapędzanie" się chmury burzowej trwa ok. 15-30 minut, dopóki nie osłabną prądy wstępujące. Wówczas zaczyna się trzecia faza życia chmury burzowej. Faza zaniku. Kiedy bilans energetyczny chmury zbliży się do zera, tzn. jej temperatura praktycznie zrówna się z temperaturą otaczającego powietrza, ustają wstępujące ruchy powietrza, które były dla dojrzałej chmury "źródłem życia". W górnej części chmury przechłodzone kropelki wodne zamieniają się częściowo w kryształki lodu - w miejsc "kowadła" chmury burzowej powstają wysokie chmury altostratus. Duże krople spadają jeszcze z dolnej części chmury, podtrzymując opad, ale nie trwa on juz dłużej niż ok. pół godziny. Rozkład temperatury w ginącej chmurze upodabnia się do rozkładu w otaczającym powietrzu i chmura burzowa w końcu rozpada się. Opisany proces powstawania i rozwoju burzy wraz ze średnim czasem trwania poszczególnych faz jest typowy dla burz powstających wewnątrz mas powietrza. Są to burze dosyć rzadkie, a powstają lokalnie w czasie gorącego i parnego dnia. Większość burz przechodzących nad Polską to burze frontalne, tzn. powstałe na skutek pionowego ruchu ciepłego powietrza ustępującego przed nacierającą masą powietrza chłodniejszego. Granica między tymi masami nazywa się frontem chłodnym (więcej o frontach w dziale "fronty atmosferyczne"). Burze takie "żyją" znacznie dłużej, lecz bez przerwy przesuwają się razem z frontem.
http://meteorologiaonline.republika.pl/burze.htm na tej stronce znajdziesz wszystko dokładnie wytłumaczone xD:D
