Paweł urodził się około 10 roku po Chr. Przyszedł na świat w dobrze sytuowanej rodzinie Żydów z diaspory mieszkających w mieście Tars w południowo wschodnieej Azji. Był Żydem ale też od początku miał obywatelstwo rzymskie. Od razu od urodzenia miał dwa imiona „Szaweł” i „Paulus”. Nieprawdziwe są stwierdzenia jakoby zmienił imię po wydarzeniach w drodze do Damaszku. Apostoł Paweł to postać dość wyjątkowa: nazywa siebie Apostołem, a przecież - inaczej niż pozostali Apostołowie - nie "chodził z Jezusem"! Nie tylko to wyróżnia świętego Pawła z grona pozostałych Uczniów Jezusa, opisanych w Biblii. Życiorysów Apostoła Pawła są setki - pociąga przede wszystkim jego skuteczność i bezkompromisowość, a niejednemu chrześcijańskiemu liderowi wydaje się, że dokładne naśladowanie Pawła może być gwarantem ewangelizacyjnego sukcesu. Nie polemizując z takim stanowiskiem (bo przecież do naśladowania wzywa sam Paweł: Flp 3,17) przyjrzyjmy się przez chwilę człowiekowi, który wszystko, co czynił - oceniał w świetle przydatności dla Boga. Tytuł Apostoła narodów przyznaje się natomiast ze względu na wielką ilość krajów, które odwiedził głosząc Ewangelię. W tym celu św. Paweł odbył trzy podróże misyjne, które można zrekonstruować na podstawie danych zawartych w Dziejach Apostolskich i listach apostolskich autorstwa św. Pawła.
