Opisz życie osadników .

Inność dostrzegamy na co dzień. Nie zawsze starcza nam jednak chęci, czasu i woli, aby tę inność poznać i zrozumieć. Poznając ludzi innych niż my, uświadamiając sobie ich istnienie, stajemy przed bardzo ważnym problemem, jakim jest właśnie nasz i otoczenia stosunek do odmienności. Czy jest to obawa, niechęć, wrogość? Czy wręcz może przeciwnie, sympatia, sentyment, zainteresowanie? Poznając inność dowiadujemy się też trochę o sobie, poprzez poznanie naszego stosunku do otaczającego nas świata, do innych, trochę odmiennych od nas ludzi. Posługując się słowami Józefa Ignacego Kraszewskiego, który tak pisał o polskich Żydach: A wiecie, co każde miasto polskim czyni? Żydzi. Jak już zabraknie Żydów, wjeżdżamy w kraj obcy zupełnie i czujemy, nawykli do ich przytomności, jakby nam czegoś nie stawało. Słowa te można odnieść do wszystkich mniejszości, nie tylko Żydów, mieszkających dawniej i dziś w Polsce. Zarówno do mniejszości rozproszonych w całym kraju, jak i mniejszości lokalnych, regionalnych. Nikt nie jest w stanie oszacować tego ogromnego wkładu kulturowego i społecznego, jaki przybysze z innych krajów wnieśli do dorobku kulturowego naszego społeczeństwa. Mniejszości narodowe, kulturowe i religijne są naszym wielkim narodowym skarbem. Mniejszości nadają specyficznego kolorytu naszemu społeczeństwu, przywracając pamięć wielonarodowej, multikulturowej Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej. Należy mieć na uwadze ogrom wzajemnych, wielowiekowych twórczych oddziaływań grup etnicznych i narodów zamieszkujących nasze ziemie. A przecież to właśnie te wielowiekowe wzajemne oddziaływania, inspiracje ukształtowały w dużej mierze i kształtują nadal naszą kulturę u progu XXI wieku. Minione czasy żyją jeszcze w pamięci starszego pokolenia, pamiętającego „polskich obcych”, przybyszów z innych krajów, trwale wpisanych w krajobraz i klimat przedwojennej Rzeczpospolitej. Wspólne życie w jednej ojczyźnie, może nie zawsze spokojne i pozbawione waśni, zatargów, ale barwne, ciekawe, intrygujące. Dominującą cechą wschodnich ziem dawnej Rzeczypospolitej była osobliwa mozaika narodowościowa i religijna. Żyli tu obok Polaków, Litwinów, Białorusinów, Ukraińców, Rosjan, Żydów, Ormian i Niemców potomkowie Tatarów i Karaimów. Kościoły, cerkwie, synagogi i meczety, zbory ewangelickie i kienesy karaimskie stanowiły znamienny wyraz tej różnorodności. Najbardziej egzotyczną mniejszością narodową i religijną byli niewątpliwie Tatarzy, wyznający islam kierunku sunnickiego. Pomimo rozwiniętych badań nad kulturą i religią społeczności tatarskiej zamieszkującej tereny Polski i Litwy oraz istnienia wielu artykułów w prasie dorobek kulturalny, historia i religia Tatarów polskich nie są znane ogółowi społeczeństwa. Moim zdaniem, jest potrzeba utrwalenia w świadomości społeczeństwa istnienia, w naszym kraju, między innymi tej mniejszości wyznaniowej i kulturowej, oraz utrwalenia jej tradycji, która de facto stała się częścią naszej kultury ogólnonarodowej.

Osadnik – jeden z osadników, mieszkańców innego regionu kraju, innego kraju (lub kontynentu) zakładających osady (lub miasta) na terenach słabo rozwiniętych, słabo zaludnionych lub niezamieszkanych, albo też przejętych od innego państwa czy właściciela na drodze zbrojnej (wojna) lub pokojowej (traktat pokojowy, nabycie). Osadników nazywano także kolonistami lub pionierami.

Opisz życie osadników

Opisz życie osadników...

opisz życie pierwszych osadników Ameryki Północnej

opisz życie pierwszych osadników Ameryki Północnej...

Opisz życie pierwszych osadników w Ameryce Północnej .  

Opisz życie pierwszych osadników w Ameryce Północnej .  ...

opisz życie pierwszych osadników w Ameryce Północnej. użyj słów: traper, Indianie, rezerwat, Dziki Zachód

opisz życie pierwszych osadników w Ameryce Północnej. użyj słów: traper, Indianie, rezerwat, Dziki Zachód...