Pismo linearne A było używane w starożytnej Krecie. Prawdopodobnie wywodzi się od najstarszego pisma tej cywilizacji, jakim było kreteńskie pismo hieroglificzne. Pisma linearnego A prawdopodobnie używano tylko w najstarszych miastach Krety, jak Knossos i Fajstos. W miarę rozkwitu gospodarczego i militarnego pociągającego za sobą ekspansję Kreteńczyków na inne ludy, pismo to zmodyfikowano i dokonano uproszczeń (pismo linearne B). Pismo linearne A zostało w zasadzie odczytane, to znaczy wiemy, jakie dźwięki reprezentują poszczególne symbole. Ponieważ jednak nie znamy języka, który przy jego pomocy zapisywano, nie możemy zrozumieć tekstów. Niektórzy językoznawcy przypuszczają, że język ten może być przodkiem starożytnej greki, nie ma na to jednak dowodów. Inna, bardziej prawdopodobna hipoteza głosi, że jest to jeden z języków azjanickich. Pismo linearne B – pismo mykeńskie odczytane przez angielskich uczonych Michaela Ventrisa i Johna Chadwicka w 1953. W przeciwieństwie do linearnego pisma A najprawdopodobniej służyło do zapisywania języka greckiego w jego przedklasycznej fazie rozwoju. Powstało jako modyfikacja pisma linearnego A w trakcie podbojów dokonywanych przez Kreteńczyków, celem stworzenia sprawnej administracji na terenach wasalnych władców i podbitych miast.
