Dlaczego jesteśmy odpowiedzialni za tych, których oswoimy

Jesteśmy odpowiedzialni, i zawsze będziemy, za to, co oswoiliśmy. Nie można przerywać kontaktu z drugim człowiekiem nagle, z dnia na dzień. Gdy wyciągnęliśmy kiedyś do kogoś rękę, zaczęliśmy rozmawiać, może nawet się zaprzyjaźniliśmy, nie możemy tego urwać, przekreślić, zapomnieć. Te wszystkie wspólne rozmowy, wymiany poglądów, pomaganie sobie czy inne zdarzenia, łączące nas, żyją w nas. W naszych wspomnieniach. Nawet jeśli odkreśliliśmy je od siebie grubą kreską, to o nich nie da się zapomnieć. Oswoiliśmy się nawzajem, obie strony nawiązały kontakt ze sobą, więc co z tymi przegadanymi godzinami, spotkaniami? Nagle mamy to zostawić, gdzieś tam, wpół drogi? Przecież kontakt raz nawiązany będzie żył już zawsze, choćby przeszłością i wspomnieniami! Jesteśmy i zawsze będziemy odpowiedzialni za to, co oswoiliśmy, bo to nie umiera.