Szanowny panie Ferenc Molnar: Piszę do Pana w bardzo nietypowej prośbie. Chciałabym zeby zmienił Pan zakończenie swojej ksiązki pdt"Chłopcy z Placu Broni". Uwazam, ze ksiazka jest bardzo piekna, jednak jej zakończenie zbyt tragiczne. Nie mogłoby się wszystko skończyć szczęśliwie? Nemeczek przestałby być szeregowcem, a koledzy zaczeliby go traktować jak równego sobie. Mi napewno ta wersja przepadłaby do gustu. Uważam, ze główni bohaterowie nie powinni umierac przy końcu opowieści. Po przeczytaniu Pana książki czułam niewymowny smutek. Mam nadzieje, ze postara sie Pan zmienc to zakończenie, nie tylko ze względu na mnie, lecz na resztę osób myslących podobnie. Co Pana nakłoniło do napisania tak smutnego zakończenia? Może celem Pana pracy było wzruszenie odbiorcy? Jednak ja wole szczęśliwe zakończenia. Większość ludzi nie lubi myśleć o śmierci. Szcegulnie jeśli zmarła osoba jest nam bliska. Przywiązałam się do Nemeczka i jego smierc była dla mnie bolesna. Myśle, że nie tylko ja tak to odczułam. Mam nadzieje, że udało mi się Pana przekonać do mojej prośby. Czekam na nowe zakończenie Pańskiego dzieła. Z powazaniem: imie i nazwisko
