analiza wiersza Bolesława Leśmiana "Odjazd" ;)

Proszę :) „Gdym odjeżdżał na zawsze...” - brzmią pierwsze słowa wiersza. To bezpośrednie wyznanie podmiotu lirycznego .„ Odjazd” to wiersz o śmierci, o odjeździe na zawsze. Bolesław Leśmian chorował, zdawał sobie sprawę ze swego bliskiego już odejścia. Zmarł na kilka lat przed wybuchem II wojny światowej, która tak okrutny los zgotowała wielu polskim pisarzom. Wyznanie podmiotu to monolog liryczny, ale wydaje się, że pragnie on, aby je przeczytała pani o złotych oczach. Wyczuwamy jej obecność w życiu Bolesława Leśmiana. Postać mówiąca w wierszu wyraża żal, że oto opuszcza na zawsze krajobraz, otoczenie, bliskich. Wydaje się jej, że bratki spoglądają na nań złotym okiem, otoczonym szafirowym sińcem płatków. Bratki przypominają poecie oczy złote kogoś mu bliskiego. Wiersz składa się z pytań: co widziały te oczy? I czemu patrzyły z żałobą? Dlaczego były coraz łzawsze? Czy nie wolno odjeżdżać na zawsze? Pytania retoryczne stanowią tu poetycką zadumę nad losem człowieka, sensem życia i śmierci, drogą, na którą wstępujemy po odejściu ze świata. Śmierć to kropka zamykająca nasz los. Symbol katastrofy, czegoś, co się nie da już odwrócić.