Ty wiesz, że nie lubię swojego cienia, bo wlecze się po ziemi i ciągle się zmienia... A taki ciemny, jakby chował pod sobą półdiablę, które złe myśli podsuwa mi nagle... I wtedy widzę tylko ciemne kolory, to, co złe i brzydkie, jakby wyszło z jakieś nory wyszły czarne cienie, by zasłonić słońce i calutką ziemię, i to, co jest piękne, i dobre... A zapominam wtedy , że Ty mi pomożesz. Że stoisz przy mnie cały, po to, by cienie całkiem poznikały. Dlatego taki jasny, przyjacielu mój, gdy gaśnie to, co dobre przy mnie zawsze stój. Są w życiu chwile, które na zawsze w pamięci zostają i choć czas przemija one nie mijają i są osoby, które raz poznane bywają w życiu niezapomniane. Rzeczy zmieniają się wokół nas, zmieniają się także i ludzie, którzy zniżają się do poziomu rzeczy, ale nie zmieniają się przyjaciele, co udowadnia, że przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego. Wszystko można zapomnieć smutek radość i łzy lecz nie można zapomnieć takiego przyjaciela jak Ty Na strunach przyjaźni... Na skrzypcach dnia... Wiatr cicho piękną, piosenkę gra Nuci ją, szepce między drzewami... Nosi po polach i łąkach z kwiatami.. Niech wiatru śpiewanie do Ciebie dziś dotrze ... Rozbudzi radość, a łezkę otrze... Muzyką wiatru Ciebie pozdrawiam ... Uśmiech serca zostawiam.
