Zrob notatkę o torfie ??? !!!

Torf – skała osadowa powstała w wyniku zachodzących w szczególnych warunkach przemian obumarłych szczątków roślinnych, najmłodszy węgiel kopalny. Szczątki drzew, żyjących przed setkami i tysiącami lat, pochłonięte zostały przez bagna, tworząc powłokę, która pod naporem kolejnych warstw osadów stopniowo została sprasowana. Po usunięciu tlenu, powstał torf. W wyniku kolejnych procesów – ciśnienia nadległych warstw osadów oraz pozbycia się resztek tlenu, po upływie milionów lat, torf zamienia się w węgiel brunatny i następnie w węgiel kamienny.

Torf jest substancją organiczną powstałą, powstałą z obumarłej roślinności bagiennej. Jest lekki, ma brunatny kolor i różnej długości włókna . Składa się głównie z mniej lub bardziej rozłożonych szczątków roślinnych i tzw. humusu torfowego p wodnej zawiesiny bardzo drobnych cząsteczek organicznych. Czasami zawiera domieszkę piasku oraz innych substancji mineralnych. Od wielu lat znane i wykorzystywane są lecznicze właściwości torfu. Rozdrobniony, zmieszany z wodą i podgrzany używany jest do zabiegów leczniczych w postaci borowiny. Stosowany w formie ciepłych kąpieli ( 38 - 43 stopni C ) okładów i tamponów jest skuteczny w leczeniu chorób gośćcowych, kobiecych i naczyń krwionośnych. Znany jest także preparat profesora Tołpy, zalecany w leczeniu niektórych chorób nowotworowych. Torf oraz produkowane z niego preparaty akwarystyczne pomagają stworzyć stabilne środowisko dla ryb wymagających wody miękkiej bogatej w związki humusowe. Wyróżnia się 2 podstawowe typy torfu: wysokie i niskie. W zależności od składu botanicznego masy torfowej w obrębie tych typów wydziela się inne rodzaje torfów, np. wśród torfów wysokich wyróżnia się: 1) torf mszarny wysoki - zbudowany z łodyg mchów torfowców, wełnianki i pędów wrzosowych, o barwie jasnobrunatnej lub żółtawej, 2) torf wrzosowiskowy - zbudowany głównie z pędów wrzosowych i wełnianki, o barwie ciemnobrunatnej, 3) torf bagnowy - zbudowany z mchów torfowców, z dużym udziałem kory i szyszek sosny, o barwie brunatnej. Natomiast wśród torfów niskich wyróżnia się: 1) torf mechowiskowy - złożony głównie ze zbitej masy mchów torfowców, o barwie szarej, 2) torf turzycowiskowy - złożony z korzonków turzyc i często spotykanych kłączy trzcin, o barwie szarobrunatnej ciemniejącej na powietrzu, 3) torf olesowy - złożony z dużych kawałków kory i drewna olch i brzóz, o barwie od czerwonawej do ciemnobrązowej, 4) torf szuwarowy - złożony głównie z kłączy i łodyg trzcin, a także kłączy skrzypów i korzonków turzyc, o barwie od brunatnobrązowej do smolistoczarnej. Torf posiada duże możliwości zatrzymywania wody. Pojemność wodna torfów wysokich wynosi 900-2500%, natomiast torfów niskich 300-700%. W Polsce torf jest szeroko rozpowszechniony, przy czym jego występowanie jest ściśle związane z torfowiskami. Największe złoża znajdują się na Pojezierzu Mazurskim i Pomorskim, Polesiu, Pobrzeżu Bałtyku i Orawie.

Torf jest substancją organiczną powstałą, powstałą z obumarłej roślinności bagiennej. Jest lekki, ma brunatny kolor i różnej długości włókna . Składa się głównie z mniej lub bardziej rozłożonych szczątków roślinnych i tzw. humusu torfowego p wodnej zawiesiny bardzo drobnych cząsteczek organicznych. Czasami zawiera domieszkę piasku oraz innych substancji mineralnych.