Nisza ekologiczna i siedliski zimorodka.

Kukabura i inne zimorodki Ciszę wieczoru zapadającego w lesie we wschodniej Australii zakłóca nagle wybuch chrapliwego, histerycznego śmiechu. Choć może on przerazić przypadkowego przybysza, nie jest to chichot diabła czy potwora, jak wierzyli dawni osadnicy. To głos zimorodka- słynnej kukabury.                 Niezwykły przykład kukabury wskazuje, że rodzina zimorodków jest bardziej zróżnicowana, niż to sobie wyobraża wielu ludzi. Liczy ponad 80 gatunków, występujących niemal we wszystkich środowiskach. Niektóre gatunki żywią się głownie rybami, ale wiele innych zamieszkuje tereny oddalone od wód, gdzie poluje na owady i inne małe zwierzęta.                 Część spośród tych ptaków to gatunki leśne, żywiące się owadami podszycia. Bardziej wyspecjalizowane zimorodki łowią ryby w rzekach, jeziorach lub morzach, nurkując z posterunku na gałęzi lub z powietrza. Inne chwytają owady w locie lub też grzebią wśród opadłych liści w poszukiwaniu bezkręgowców. Niektóre duże gatunki polują na jaszczurki, węże, kraby i małe ptaki.                 Każdy z zimorodków ma dziób dostosowany do sposobu, w jaki poluje i rodzaju najczęstszej zdobyczy. Jednym z najdziwniejszych gatunków jest łowiec grubodzioby z Nowej Gwinei, ma on krótki, szeroki i stożkowaty dziób, którego używa do wygrzebywania dżdżownic. Natomiast dzioby rybożerców są na ogół długie, ostro zakończone i sztyletowato spłaszczone z boków. Ptaki  żywiące się owadami, gadami czy krabami mają zwykle szerokie dzioby spłaszczone z góry.                 Latający klejnot                 Zimorodki są barwnym ptakami, a europejski gatunek należy do najpiękniejszych, ze swym błękitnym grzbietem, jasnoczerwonymi nogami i czarnym dziobem. Ptak ten jest bardzo płochliwy i trudno go zobaczyć, zanim rzuci się na ofiarę.                 Zimorodek ten zwykle poluje z ukrycia, przyczajony na gałęzi nad brzegiem rzeki. Łowi różne małe ryby, które zanosi do swej czatowni i tam zjada. Większość ryb połyka bezzwłocznie, zaczynając od głowy. Te, które mają kolce, na przykład cierniki, najpierw zabija uderzeniem o gałąź, ponieważ sztywne kolce i płetwy martwych ryb przylegają do ciała.                 Europejskie zimorodki są ptakami osiadłymi. Toki, które rozpoczynają na początku roku, polegają na wysokich lotach godowych. Potem para wygrzebuje w brzegu rzeki norę lęgową długości do jednego metra. Na początku maja samica składa do siedmiu jaj. Po wykluciu sie piskląt w komorze lęgowej wkrótce robi się tłoczno.                 Młode zimorodki podejmują pierwsze próby łowienia ryb zaraz po opuszczeniu gniazda. Ten okres nauki bywa niebezpieczny. Wiele młodych zimorodków topi się, ponieważ nurkują zbyt często, niedostatecznie wysuszone, co powoduje przemakanie piór.                 Zagrożone gatunki                 Największym zagrożeniem dla zimorodków jest zanieczyszczenie wód i niszczenie lasów tropikalnych. Kilka tropikalnych gatunków należy do bardzo rzadkich, a co najmniej jeden do wymarłych, na przykład zimorodka rudobrewego z wyspy Mangareva na Pacyfiku nie widziano już od kilku lat.