Sredniowieczne chłopstwo żyło z uprawy roli. Był podległ rycerzom i innym magnadom. Musieli płacić bestialskie składki na rycerzy za coni chronili ich gospodarstwa.
W Bizancjum, gdzie system niewolnictwa utrzymał się dłużej, wolne chłopstwo powstawało w wyniku kolonizacji słowiańskiej (od 2 poł. VI w.). Podobnie jednak jak w starożytności, wolność chłopska nie okazała się trwała. Klęski żywiołowe zniszczenia wojenne, ucisk fiskalny i powstawanie wielkich posiadłości skłaniał coraz częściej wolnych chłopów do rezygnacji z prawa własności ziemi na rzecz kościoła lub możniejszych sąsiadów, z zastrzeżeniem sobie tylko prawa użytkowania. Proces ten, obserwowany najwcześniej i najwyraźniej w państwach powstałych na gruzach starożytnego Imperium Rzymskiego, objął już we wczesnym średniowieczu całą Europę. Utraciwszy własność ziemi, wolni dotąd chłopi stawali się zależni od pana feudalnego nie tylko jako od właściciela roli, którą użytkowali, ale także jako od przedstawiciela władzy publicznej – popadali więc w poddaństwo. Ponieważ także servi casati podnieśli się dzięki faktycznej swobodzie do roli poddanych, zobowiązanych tylko do ściśle określonych danin i powinności, do X w. zatarły się w Europie Zachodniej istotne różnice między rozmaitymi wczesnośredniowiecznymi kategoriami ludności pracującej na roli. Wszyscy chłopi zobowiązani byli wobec pana feudalnego do: wychodzenia na pańszczyznę, dawanie daniny (renta feudalna) i podlegali najrozmaitszym ograniczeniom prawnym. Obarczeni nadmiernymi ciężarami, chłopi bronili się przed wyzyskiem i uciskiem głównie przez bierny opór i zbiegostwo. Formą oporu chłopów był też ich udział w krucjatach i popieranie średniowiecznych herezji. Wystąpienia zbrojne chłopów przeciw panom były we wczesnym średniowieczu rzadsze i nie objęły większych terenów. W ciągu XIII-XVI w. poddaństwo osobiste i sądowe ulegało kolejno likwidacji w północnych Włoszech, Anglii, Francji. Chłopi poddani zmieniali się formalnie w wolnych dzierżawców gruntu, co jednak nie uwalniało ich z zależności feudalnej, gdyż nadal byli zobowiązani do świadczeń z racji użytkowania ziemi. Ich ekonomiczne położenie pogarszał wzrastający ucisk feudalny oraz wciąż ponawiane próby narzucenia chłopom zwiększonych powinności. schyłek średniowiecza był w Europie Zachodniej okresem wielkich powstań chłopskich (we Francji Żakeria w 1358 r., w Anglii powstanie Wata Tylera w 1381 r., w Niemczech – Wielka Wojna Chłopska w 1525 r.). mam nadzieję, że coś stąd Ci się przyda ;)