Miejscowość, data. Panie Kochanowski! W moim liście chciałabym Pana w jakiś sposób pocieszyć po stracie córki. Niestety wiem, co znaczy stracić bliską osobę. Wiem, że nie jest łatwo, ale trzeba sobie z tym poradzić. Z czasem na pewno Pan zrozumie, że tak właśnie miało być. Czasu potrzeba jednak bardzo dużo. Może lepiej, że Urszula odeszła nagle, niż miała cierpieć przez dłuższy czas. Jest teraz na pewno szczęśliwa nie czując bólu. Nigdy Pan o niej nie zapomni, to wiadome. Zawsze będzie Pan ją kochał, ona również Pana kocha. Patrzy na wszystko z góry uśmiechając się i byłaby niepocieszona gdyby Pan obwiniał się o wszystko przez dłuższy czas, gdyby załamał się Pan po jej stracie. Życie jest niesprawiedliwe, ale piękne. Nie może Pan żałować, że ona umarła zamiast Pana, bo tak musiało być. Aby życie było trzeba cierpieć, nie wolno się załamywać. Życie toczy się dalej, ma Pan dla kogo żyć. Jeśli chciałby Pan porozmawiać, chętnie wysłucham. choć wiem, że osoba, która straci kogos bliskiego musi najpierw sama się z tym pogodzić, później może dzielić się przezyciami z innymi. Przynajmniej tak było w moim wypadku. Ma Pan żonę, musi Pan ją wspierać, gdyż jej też jest ciężko. Jest Pan człowiekiem wykształconym, wiele Pan osiągnął. Nie można tego przekreślać, nie może wszystko pójśc na marne. Moim zdaniem nie powinien Pan za bardzo użalać się nad sobą, chociażby ze względy na rodzinę. Musicie się wspierać. podpis.
