Matejko postanowił pokazać obraz w Wiedniu, aby podkreślić zasługi polskiego króla i wojska w rozegranej bitwie. Obraz przedstawia scenę podczas której król Jan III Sobieski siedząc na koniu wręcza list kanonikowi Denhoffowi wysłannikowi papieża Innocentego XI z wiadomością o pokonaniu wojsk tureckich u bram Wiednia. Znamienna jest kompozycja obrazu. Barokowo przesunięta jest w lewo oś malowidła, choć głowa króla znajduje się po środku kręgu, jaki zatacza łuk tęczy. Barokowa jest konstrukcja przestrzeni, która znamienna faluje: jest cofnięta na obu krańcach i w samym środku płótna, zbliżone natomiast do widza są plany zawierające postacie głównych protagonistów wydarzenia: Jana III Sobieskiego i księcia Karola Lotaryńskiego, dowódcy wojsk cesarskich. Żywa jest kolorystyka obrazu. Jasnogniady z natury koń ma mięśnie cieniowane błękitnymi światłami. Strój Sobieskiego – to jasny błękit lsniący tak, że unieważnia rysunek, działa silnie rozjarzoną plamą, zresztą spowinowaconą z błękitem, który rozpościera się pogodnie nad całą sceną. Dalej zwraca się uwagę na pejzaż, na wrześniowe słońce. Wszystko tu zostało sprawdzone na podstawie przekazów z epoki, portretów z muzeów i prywatnych zbiorów: polskie i tureckie zbroje, broń czy twarze. Pozdrawiam :)
Opis obrazu Juliusza Kossaka "Sobieski pod Wiedniem" Potrzebny na zaraz :)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź