Ptaki wędrowne podczas przelotów na zimowiska są narażone na wiele niebezpieczeńst. Podaj przykłady tych zagrożeń.

Wędrówki ptaków kryją wiele niebezpieczeństw: około połowa wędrowników nie wraca z nich. Często ptaki wodne muszą pokonywać ogromne przestrzenie nad lądami, na których nie znajdują pożywienia. Z drugiej strony wiele ptaków lasów i zagajników, jak na przykład słowik, przemierza morza i pustynie. Ptak, któremu braknie sił do dalszej wędrówki, ginie. Znaczna część ptaków wędrownych pada ofiarą myśliwych w środkowej, ale przede wszystkim południowej Europie. W samych tylko Włoszech czai się prawie dwa miliony myśliwych ze strzelbami wycelowanymi w niebo. Także w Hiszpanii, we Francji, w Libanie i gdzie indziej mieszkańcy i przyjezdni myśliwi otwierają ogień do ptaków każdego gatunku i każdej wielkości. Dzisiaj, w okresie masowo rozwiniętej turystyki, chmary myśliwych europejskich dopadają ptaki przelotne w miejscu ich zimowisk, aby tam kontynuować bestialskie zabijanie. Jeszcze gorsze od tego ołowianego gradu, którego dzisiaj nie da się usprawiedliwić, jest dla wielu gatunków ptaków osuszanie podmokłych terenów, które krok po kroku pozbawia ptaki wodne ich pradawnych miejsc wypoczynkowych i zimowisk. Dzieje się tak nie tylko w Europie Środkowej i w Turcji, ale także - z katastrofalnymi skutkami - w krajach Trzeciego Świata, jak Nigeria, Senegal i wiele innych. Nie można już dzisiaj pisać o żadnej grupie ptaków, aby nie natknąć się na przykłady coraz bardziej postępującego niszczenia przyrody przez człowieka.

brak pożywienia drapieżniki w miejscach postoju myśliwi i klusownicy do tego linie energetyczne, wiatraki, wiatr , deszcz, samoloty