Zjawisko higroskopijności Zjawisko pochłaniania wody przez daną substancję Parowanie wody Woda rozpoczyna swój obieg dostając się do atmosfery wskutek parowania – głównie oceanów, następnie jezior, rzek i wilgotnej gleby, a także za pośrednictwem transpiracji roślin. Czym jest para wodna( efekt parownia ) – jest to niewidzialna gazowa faza wody. Pod tą [postacią jest ona najobficiej reprezentowana w atmosferze. Para wodna dostaje się do powietrza dzięki parowaniu wody morskiej i słodkiej oraz wskutek transpiracji roślin, opuszcza je natomiast kondensując się w postaci szronu, rosy, bądż cząsteczek tworzących chmury , które następnie opadają w postaci śniegu lub deszczu. Zamiana fazy ciekłej w gazową tzn. parowanie wymaga wkładu pewnej ilości energii, np. w postaci ciepła któremu nadaje się miano ciepła parowania. Tak więc procesowi parowania wody towarzyszy proces pobierania ciepła z powietrza bądż z wód- które ulegają jednocześnie ochłodzeniu. Ten zapas ciepła pozostaje zachowany w parze w postaci utajonego ciepła parowania. Gdy para wodna ulega kondensacji w wyniku wzajemnego zbliżenia się cząsteczek, skroplona woda oddaje cały zapas ciepła pobranego przedtem na parowanie. Ciepło to bierze udział w ogrzewaniu powietrza. Ciepło bowiem jest pobierane przez parującą wodę od ciał otaczających a zwracane w procesach kondensacji. Roczny dopływ pary wodnej do atmosfery na całej planecie odpowiada średnio warstwie wody o grubości 100cm. Wartość tę można obliczyć z danych zawartych w poniższej tabeli, zważywszy że oceany pokrywają około 70% powierzchni ziemi. Otrzymujemy łatwe równanie : 1 ) para wodna: tworzy warstwy chmur, zapewnia obieg wody w przyrodzie, spada na ziemię w postaci deszczu lub śniegu a nawet gradu, maksymalna zawartość pary wodnej to 4%,oczyszcza powietrze z kurzu,dymu,zapobiega nadmiernemu ochładzaniu powierzchni ziemi • Gaz doskonały jest modelem fizycznym stworzonym w celu uproszczenia opisu fizycznego gazów rzeczywistych. Gaz doskonały ma następujące cechy: – cząsteczki gazu poruszają się chaotycznie we wszystkich kierunkach, – cząsteczki gazu nie posiadają własnej objętości i wszystkie mają identyczną masę, – odległości między cząsteczkami są dużo większe od rozmiarów cząsteczek, – pomiędzy cząsteczkami nie występują żadne oddziaływania wzajemne, z wyjątkiem chwili zderzenia, – zderzenia pomiędzy cząsteczkami są doskonale sprężyst
