1.o czym mówi edykt nantejski 2.jak było podzielone społeczeństwo w średniowiecznym miescie

1. Edykt Nantejski, wydany 1598 r. przez króla Francji Henryka IV Burbona, wprowadzał wolność wyznania i równouprawnienie protestantów wobec katolików. Mogli odtąd budować swe kościoły oraz szkoły, zamki, urzędy, szpitale czy uniwersytety. Hugenoci mieli swobodę kultu z wyłączeniem Paryża. Edykt zakończył wojny religijne na terenie Francji oraz uregulował sytuację hugenotów. Edykt ten odbierał francuskim kalwinistom prawo do posiadania twierdz, jak i dawał prawo do wolności politycznej. Ludwik XIV odwołał edykt w 1685 roku, co spowodowało załamanie protestantyzmu we Francji jako organizacji kościelnej i siły politycznej. 2.Ludność średniowiecznych miast była zróżnicowana społecznie, nie była jednolita. Różnice majątkowe między poszczególnymi jej warstwami były bardzo wielkie. nieliczny bogaty patrycjat miejski, do którego zaliczali się właściciele gruntów miejskich i bogaci kupcy, skupiał w swym ręku około połowy całego majątku miejskiego. Najliczniejszą warstwę średnią – pospólstwo – stanowili rzemieślnicy i większa część kupców. Około ¼ ludności miast stanowi najuboższy plebs – ludzie, którzy nic nie posiadali, wyrobnicy, służba oraz liczna grupa żebraków. Samorząd miejski znajdował się początkowo w rękach patrycjatu. Jego przedstawiciele stanowili radę miejską. Dopiero po wielu latach walk rzemiosło zorganizowane w cechy dobiło się udziału we władzach miejskich.