Konrad Adenauer urodził się w 1876 roku w Kolonii (Nadrenia) - nie jest to bez znaczenia, gdyż historycznie był to teren konfrontacji francusko-niemieckich. Studiował prawo i ekonomię, w latach 1906 do 1933 zajmował się polityką komunalną Kolonii. W 1933 roku, kiedy odmówił przyjęcia w mieście nowego kanclerza Rzeszy - Adolfa Hitlera - został zwolniony z urzędu. Dwukrotnie aresztowany - jako podejrzany o współudział w puczu Röhma (1934) oraz zamachu Stauffenbergera (1944), kilka miesięcy spędził w więzieniach Gestapo. W maju 1945 roku został ponownie mianowanyRobert Schuman podobnie jak Adenauer i Gasperi urodził się na terytorium granicznym i konfliktowym - w Lotaryngii - w 1886 roku. Jego ojczystym językiem był niemiecki, a do 1919 roku nie posiadał nawet francuskiego obywatelstwa. Uczęszczał do szkoły w Luksemburgu i Metz, studiował prawo w Berlinie, Monachium, Bonn oraz Strasburgu. Od 1919 roku uaktywnia się politycznie jako deputowany do Zgromadzenia Narodowego z okręgu Mozeli. W 1940 roku powołany zostaje do gabinetu Paula Raynauda, we wrześniu tego roku zostaje aresztowany przez Gestapo. Zwolniony po kilku miesiącach ucieka do Lyonu, do końca wojny ukrywa się głównie w klasztorach. W 1945 roku znów zostaje deputowanym w Zgromadzeniu Narodowym, w 1948 na kilka miesięcy zostaje premierem, a od lipca 1948 do grudnia 1952 roku piastuje urząd ministra spraw zagranicznych Francji. "W żadnym okresie historii powojennej Francja nie była tak ceniona za granicą i nie odgrywała tak wyraźnie roli wiodącej w Europie, jak wtedy, kiedy Robert Schuman kierował jej polityką zagraniczną". Jego działaniami kierowała wiara chrześcijańska. W książce "Pour l`Europe" pisał: "Demokracja zawdzięcza swe istnienie chrześcijaństwu. Powstała ona wtedy, kiedy człowiek został wezwany do zrealizowania w swoim życiu doczesnym zasady godności osoby ludzkiej, w ramach wolności indywidualnej, poszanowania praw każdego i praktyki braterstwa wobec wszystkich... Demokracja jest związana z chrześcijaństwem doktrynalnie i chronologicznie. " Europa była dla niego nie tyle pojęciem geograficznym, co raczej wspólnotą kulturową i cywilizacyjną. Uważał on, że współcześnie żaden naród europejski nie może liczyć na rozwiązanie swych problemów kosztem innego państwa europejskiego a problemy poszczególnych państw są wspólnymi europejskimi problemami, których rozwiązanie leży w interesie wszystkich. Równocześnie zdawał sobie sprawę z historycznych awersji i dlatego mówił, że pierwszym warunkiem jakiegokolwiek zbliżenia jest : "poznanie jednych i drugich; takich, jakimi jesteśmy, z naszymi zaletami i wadami, naszym pokrewieństwem i rozbieżnościami, naszymi przesądami i zwyczajami... ". Dla niego duch Europy wyłonić się miał z różnorodności jej cech i aspiracji. burmistrzem Kolonii - tym razem przez okupujących miasto Amerykanów, jednak kilka miesięcy później Brytyjczycy, którzy przejęli administrację nad Kolonią, zwolnili Adenauera pod pozorem niezdolności do pełnienia tej funkcji. W 1946 roku zaktywizował się w CDU (Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna), aby w 1949 roku, dzięki swej żelaznej konsekwencji - po zwycięstwie wyborczym CDU sam wysunął swoją kandydaturę - zostać pierwszym kanclerzem RFN. Miał wtedy 73 lata. Jednak nie tylko doświadczenie życiowe uczyniło z niego wielkiego polityka - także jego przekonania. Motywacją działania była dla niego wiara chrześcijańska - którą traktował jako wiarę poszukującą, a nie gotową i fanatycznie wcielaną w życie. To stanowiło podstawę jego polityki zwróconej ku człowiekowi - polityki humanistycznej. Adenauer był przesiąknięty kulturą Zachodu - jej antycznym i chrześcijańskim dziedzictwem. "Wolność była dla niego w aspekcie indywidualnym faktem niezależności, nie mieszania się innych, także państwa, w sferę prywatności. Aktywny wymiar wolności urzeczywistnia się w poprzez współdziałanie i współkształtowanie życia społecznego i politycznego". Wolność jednocześnie stawiał przed jednością - zwłaszcza jednością narodową Niemiec - był za tą postawę często krytykowany, ale była ona przejawem jego antykomunizmu. Podkreślał indywidualizm w społeczeństwie, gdzie: "porozumienia jednostek są ważniejsze niż odgórne regulacje, i gdzie popiera się rodzinę i przestrzega zasady dobrowolności". Istotną dla jego działań była także krytyka pruskiego militaryzmu oraz idei "wielkich Niemiec", których tradycje były mu zupełnie obce. Kiedy w 1963 roku, Adenauer odchodził w wieku 83 lat ze stanowiska kanclerza, miał on powiedzieć: "Jestem dumny z naszego narodu - i chyba wolno mi to dziś powiedzieć spoglądając poza nasze granice: jestem dumny z tego, czego dokonał naród niemiecki w tym, tak stosunkowo krótkim czasie. My, Niemcy znów możemy nosić głowę wysoko".
