Stanisław Żółkiewski żył w latach 1547-1620. Pochodził z rodziny Żółkiewskich, miał trójkę dzieci i żonę Reginę Herbut. Jako świetny teoretyk wojenny został hetmanem wielkim koronnym i kanclerzem wielkim koronnym. Stał na czele polskiego korpusu. Nikomu innemu nie udało powtórzyć się jego sukcesu, jakim bezapelacyjnie było okupywanie stolicy Rosji. Stanisław Żółkiewski poza zajmowaniem się wojną, był pamiętnikarzem. Pozostawił po sobie dzieło „Początek i progres wojny moskiewskiej”. Dziś ów pamiętnik uznany jest za jedno z najpiękniejszych dzieł pisanych w języku staropolskim. Nic dziwnego, że tak znana postać zaciekawiła malarzy. Powstało wiele obrazów z jego wizerunkiem. Zwłaszcza godnym uwagi wydaje się być malunek Jana Matejki, dotyczący „Stanisława Żółkiewskiego przedstawiącego carów Szujskich na sejmie warszawskim 1611”. Pomimo licznych sukcesów wspomnianych przeze mnie wcześniej, w ostatnich latach swego życia odniósł wiele klęsk. Najważniejszą z nich była źle przygotowana wyprawa na Mołdawię oraz klęska w bitwie pod Cecorą. Podczas odwrotu z tej ostatniej, zginął.
Stanisław Żółkiewski-urodzony w 1547 roku w Turynce pod Lwowem,zmarł 7 października 1620 roku pod Mohylowem. W 1585 roku został hetmanem.W 1590 roku w lwowie został kasztelanem.Od 1608 roku był wojewodą Kijowskim. Walczył przeciwko Gdańsku.Od 1579 roku do 1581 roku odznaczył się w sprawach rosyjskich u Stefana Batorego.Brał udział w wielu bitwach m.in.pod Bychyną.Zwolennik obozu kanclerskiego.W 1609 roku z Zygmuntem 3 ruszył na wyprawę moskiewską. W 1620 podjął wyprawę do Mołdawii.Był autorem pamiętników wojennych.
