Pewnego dnia w czarodziejskim lesie żyła sobie rodzinka żyjących grzybków-prawdziwków. Gdy pewna mała dziewczynka o imieniu Asia poszła do lasu zbierać gdzyby rodzice powiedzieli jej, żeby nie wchodziła do czarodziejskiego lasu, bo tam się dzieją dziwne rzeczy. Asia dała słowo, że tam nie pójdzie i poszła do lasku obok carodziejskiego lasu. Kiedy tak szła zauważyła, że coś porusza się w kszakach.Na początku myślała, że to jakaś mała żmija i niezapokoiła się trochę, lecz po chwili spostrzegła, że to się rusza grzybek. Własnym oczom nie mogła uwierzyć, bo przecież grzyby nie chodzą. Podeszła bliżej, gdy ten od niej uciekał. Próbowała go zatrzymać, lecz grzybek uciekł. Gdy dziewczynka przyszła do domu opowiedziała wszystko rodzicom, lecz jak to rodzice nie uwierzyli jej i ciągle powtarzali, że to jest tylko taka jej wyobrźnia. Asia następnego dnia poszła znowu do lasu, lecz chodzącego grzybka tam nie zastała. Przyszła, więc tydzień później do tego lasku nie mówiąc nic rodzicom i spotkała tam tego grzybka,lecz nie podchodziła do niego bliżej, bo niechciała go znowu wypłoszyć, zatem tylko cichutko szepnęła zza krzaków do grzybka: -grzybku nie uciekaj ja nic Ci nie zrobię nie bój się mnie Powiedziała grzecznie.Grzybek na to: -A nie powiesz nikomu,że widziałaś mówiącego grzybka? Zapytał zaniepokojony grzybek. -Nie, nikomu nie powiem Powiedziała podekscytowana Asia. -Bo wiesz my grzybki mamy problem. Codziennie jakiś lis zjada chociaż jednego grzybka z czarodziejskiego lasu i my nie mamy pomysłu jak go spławić Odpowiedział smutny grzybek. -Wiesz co grzybky? Ja Ci pomogę Powiedziała odważnie Asia. -Ale jak? Powiedział zniecierpliwiony grzybek. -Będę udawała, że Cię jem i będę udawała równocześnie, że jesteś trującym grzybem i może to zadziała. -No dobrze choć za mną zaprowadzę Cię do mojej rodziny Powiedział zdowolony grzybek Kedy grzybek zaprowadził Asię do swojej rodzinki i przedstawił ją grzybkom, Asia zgodnie z obietnicą wypłoszyła lisa zgodnie z planem, a uradowane grzybki w ramach odwdzięczenia się udowodniły rodzicom, że są żywe. Rodzice przy zbieraniu grzybów od tamtej pory sprawdzali dokładnie jakie grzyby zbierają, a Asia swobodnie bawiła się z grzybkami na łonie natury.
