Czasy średniowiecza , to czasy w których poznajemy ascezę. Asceta jest to wzór człowieka, który dobrowolnie wyrzeka się wielu dóbr , ogranicza przyjemności, zachowuje skrajną wstrzemięźliwość, w celu osiągnięcia czystości i doskonałości duchowej. Jednymi z najbardziej znanych przykładów takiej postawy są św. Aleksy i św. Franciszek z Asyżu. Ich zachowania i sposoby życia wielce się jednak od siebie różnią . Święty Aleksy wywodził się z bogatego rodu . W swoim życiu wyrzekł się wielkich bogactw, wygód , zrezygnował nawet z miłości. Człowiek ten zostawił swą żonę w dniu ślubu. Odebrał jej młodość, odebrał jej szczęście, a tak naprawdę zmarnował jej życie... Moim zdaniem św. Aleksy był okropnym egoistą. Cóż z tego, że wybrał drogę skromną i gorliwej wiary, jeśli wyrządził ogromną krzywdę swej kobiecie życia, mało tego zlekceważył jej ból i niemałe cierpienie. Wyrzekł się. Natomiast odmienną filozofię życia proponuje św. Franciszek z Asyżu. Ten średniowieczny filozof przeżył głęboki przełom duchowy po lekkomyślnej młodości (pełnej przygód i zabawy). Od jego imienia powstał kierunek filozoficzny jakim jest Franciszkanizm. Filozofia jego polegała na umiejętności cieszenia się życiem. Odwoływał się do idei powrotu do prostego życia ewangelickiego, cechującego się pokorą i ubóstwem. Według św. Franciszka należy kochać nie tylko Boga ale każdą żywą istotę, każde zwierzę, drzewo, kwiat. Uważał , że każde stworzenie jest piękne i z natury dobre, trzeba tylko wydobyć i doszukać się tego piękna. Moim zdaniem św. Franciszka nie możemy zaliczyć do ascetów gdyż za dużo w nim radości i umiejętności cieszenia się życiem.
porównanie św. Franciszka z świętym Aleksym
forma dowolna
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź